Το φετινό Διεθνές Φεστιβάλ Πάτρας έκλεισε την αυλαία του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Στον μαγικό ελαιώνα του Κάστρου- σε ένα ειδικά διαμορφωμένο χώρο εξαιρετικά ατμοσφαιρικό- φιλοξένησε τον Θάνο Μικρούτσικο και μια ομάδα κορυφαίων συντελεστών.
Το φετινό πρόγραμμα του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας όπως δήλωσε ο Θάνος Μικρούτσικος, ιδρυτής και πρώτος καλλιτεχνικός διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας, είχε το άρωμα των παλιών καλών ημερών. Γι' αυτό και συνεχάρη το Συντονιστή της Καλλιτεχνικής Επιτροπής Βαγγέλη Πολίτη «συναγωνιστή του παλιού καλού καιρού», καθώς και τα υπόλοιπα μέλη της επιτροπής. Επίσης συνεχάρη και τον Πρόεδρο του Οργανισμού κ. Νίκο Κωστόπουλο για την εμπιστοσύνη με την οποία περιέβαλλε την καλλιτεχνική επιτροπή αλλά και για τη συνολική προσπάθεια.
Απευθυνόμενος στο κοινό στην αρχή και στο τέλος της παράστασης δήλωσε ότι η φετινή πολιτιστική χειρονομία του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας με τις ειδικές παραγωγές, με το τριήμερο της Jazz και τον Michel Portal, την ενότητα του κινηματογράφου, την παραγωγή «Ιόνιο Πορεία Δυτικά», τις πρωτότυπες συναυλίες του Stephan Micus και του Θοδωρή Οικονόμου, με τη συναυλία του ίδιου από τον «Κοζία στον Μπλέηκ και στον Μπρεχτ» ξαναθέτει τις βάσεις για ένα νέο φεστιβάλ πρωτότυπο και πρωτοπόρο σε υψηλό καλλιτεχνικό επίπεδο.
Αναφερόμενος στη συναυλία του δήλωσε ότι η τιμή που του έγινε για να κλείσει τις εκδηλώσεις του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας και η τιμή στον Πατρινό ποιητή Γιώργο Κοζία αντανακλά στην περίφημη πατρινή σχολή των ποιητών και λογοτεχνών της πόλης, που έχει τεράστια αξία. Αναφέρθηκε ονομαστικά στον Άρη Δρουκόπουλο, στον Κώστα Λογαρά, στον Διονύση Καραντζά, στον Σωκράτη Σκαρτσή, στον Βασίλη Λαδά, στην Έρση Σωτηροπούλου, στον Λάσκαρη, στον Φωστένη, και φυσικά στον τιμώμενο ποιητή Γιώργο Κοζία αλλά και στη Ρέα Γαλανάκη που έζησε 25 χρόνια στην πόλη γράφοντας σπουδαία μυθιστορήματα. Τόνισε όμως ότι αυτή η καινούρια αρχή πρέπει να συνεχιστεί με ομοψυχία των πατρινών αλλά και με ευέλικτη οργανωτική δομή που η τέχνη και ο πολιτισμός χρειάζονται αλλά και οι πνευματικοί άνθρωποι της πόλης μπορούν να υποστηρίξουν.
Αλλά η σοβαρή Τέχνη στην σημερινή βάρβαρη εποχή είναι περισσότερο απαραίτητη από ποτέ! Γιατί εμψυχώνει και δημιουργεί νησίδες αναπνοής μέσα στο μουντό και σκοτεινό περιβάλλον που ζούμε. Άλλωστε και οι άνθρωποι του Διεθνούς Φεστιβάλ έχουν την ίδια άποψη. Η Τέχνη είναι ανάγκη όχι πολυτέλεια.
Η συναυλία εντυπωσίασε με το υψηλό επίπεδο των έργων αλλά και των μουσικών που την εκτέλεσαν. Στην αρχή «η Γη τσακισμένο καράβι» του Θάνου σε ποίηση του δικού μας Γιώργου Κοζία με παρεμβολές στίχων του δαιμονικού Μπλέηκ εκτελέστηκε από δύο υπέροχες κυρίες της Ελληνικής Κλασικής Μουσικής.
Κατανυκτική ατμόσφαιρα δημιούργησαν η Νέλλη Σεμιτέκολο στο πιάνο και η σοπράνο Αγγελική Καθαρίου σε ένα έργο σύγχρονο, απρόβλεπτο και ολοκληρωμένο. Ακολούθησε ο «Κύκλος με την Κιμωλία» του Μάνου Χατζιδάκι σε Μπέρτολτ Μπρεχτ και μετάφραση Οδυσσέα Ελύτη. Με τον Θάνο στο πιάνο και τη Ρίτα Αντωνοπούλου στο τραγούδι, που ο Μικρούτσικος θεωρεί σήμερα την πιο ολοκληρωμένη τραγουδίστρια στη χώρα μας.
Αλλά η κορυφαία στιγμή της συναυλίας ήταν η «Μουσική Πράξη στον Μπρεχτ» του Μικρούτσικου, με τον συνθέτη να παίζει πιάνο, να τραγουδά, να αφηγείται, να διευθύνει την εκπληκτική Ρίτα αλλά και δύο σολίστες στα πνευστά ευρωπαϊκών προδιαγραφών. Τον Θύμιο Παπαδόπουλο και τον Δημήτρη Χουντή.
Ο διαχρονικός λόγος του μεγάλου προφήτη της ποίησης και του ευρωπαϊκού θεάτρου του Μπερτολτ Μπρεχτ λειτούργησε εμψυχωτικά στο κοινό, που παρακολουθούσε τη μουσική, για να ξεσπάσει στο τέλος σε ένα συνεχές χειροκρότημα ανταμείβοντας το Θάνο και όλους τους καλλιτέχνες.
Βραδιά αντάξια των παλιών ημερών, ενταγμένη σε ένα κύκλο εκδηλώσεων που μπορούν να αποτελέσουν εκκίνηση για ένα «Άλλο Φεστιβάλ» που χρειάζεται στο μέλλον η πόλη μας.