Στην διημερίδα «Μιλάμε για την Πόλη» που διοργάνωσε η εφημερίδα «Πελοπόννησος» και το ινστιτούτο «ΠΡΟΣΩΠΑ» και στην ενότητα Υποδομές – Έργα του Δήμου, παρουσίασε εισήγηση ο Αντιδήμαρχος Διοίκησης, Εξυπηρέτησης Πολιτών, Νομικής Υπηρεσίαςκαι Πολιτικής Προστασίας, Διονύσης Πλέσσας.

Το θέμα της ομιλίας ήταν «Πολιτική Προστασία - Παρεμβάσεις και Διεκδικήσεις για δημιουργία αντιπλημμυρικών, αντισεισμικών και αντιπυρικών έργων προστασίας».

Στην ομιλία του ο Αντιδήμαρχος σημείωσε:

«Τα ζητήματα της Πολιτικής Προστασίας από τη φύση τους έχουν σχέση με την προστασία της ανθρώπινης ζωής και ως εκ τούτου θα έπρεπε να είναι σε πρώτη προτεραιότητα μέσω κεντρικού πολιτικού σχεδιασμού για την προστασία της από καιρικά & φυσικά φαινόμενα δηλαδή από πυρκαγιές, πλημμύρες & σεισμούς.

Σε ό,τι αφορά την αντιπυρική προστασία το κράτος έχει μεταφέρει τις υποχρεώσεις του για την δασοπροστασία στην τοπική Διοίκηση, χωρίς αυτή η μεταφορά να έχει συνοδευτεί με τους απαιτούμενους πόρους σε χρηματοδότηση, μηχανολογικό εξοπλισμό & μέσα καθώς & ανθρώπινο δυναμικό.

Παρά τις ελλείψεις προσωπικού λόγω της απαγόρευσης των προσλήψεων αλλά και απαιτούμενης χρηματοδότησης με όσα μέσα και ανθρώπινο δυναμικό διαθέτουμε έχουμε οργανώσει τις Υπηρεσίες μας τόσο στην πρόληψη στα όρια των 333 τετραγωνικών χιλιομέτρων του Δήμου, όσο βέβαια και στην πυρόσβεση, συνδράμοντας το έργο της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας μέσα και από τις αποφάσεις του Σ.Τ.Ο αλλά και ξεχωριστής συζήτησης στο δημοτικό μας συμβούλιο που πραγματοποιήσαμε για την αντιπυρική περίοδο.

Στη φετινή αντιπυρική περίοδο είχαμε στο Δήμο μας μικρής έκτασης πυρκαγιές και τις λιγότερες σε αριθμό την τελευταία δεκαετία. Αυτό δεν μας εφησυχάζει όμως γιατί σε άλλες περιοχές της χώρας μας είχαμε καταστροφικές πυρκαγιές.

Με το κυριότερο όλων, τον τραγικό επίλογο φέτος, τους νεκρούς των πυρκαγιών στο Μάτι & στο Ν. Βουτζά στις 23 Ιουλίου 2018 μέσα σε ασκούμενες πολιτικές που έφεραν το τραγικό αυτό αποτέλεσμα & που στη προτεραιότητά τους δεν έχουν τις αξίες της ανθρώπινης ζωής, αλλά την εμπορευματοποίηση της γης.

Αδιάψευστος μάρτυρας είναι και η αλλαγή χρήσης εκατοντάδων χιλιάδων στρεμμάτων κρατικών εκτάσεων, δασικών οικοσυστημάτων, όπου μετά από δασικές πυρκαγιές – εμπρησμούς έγιναν οικισμοί για εμπόριο, εργοστάσια, ξενοδοχεία.

Για αυτό, όσο σημαντικό και αν είναι το έργο των Πυροσβεστικών Υπηρεσιών και όλων των αρμόδιων φορέων, δεν είναι ικανό να αποτρέψουν και να αντιμετωπίσουν πυρκαγιές μεγάλης έντασης & έκτασης, με τρομακτικά τα στοιχεία που δείχνουν ότι κατά μέσο όρο καίγονται κάθε χρόνο 550.000 στρέμματα δασικών & αγροτικών εκτάσεων στη χώρα μας.

Η αντιπυρική προστασία δεν μπορεί να είναι αποσπασματική, δεν μπορεί να μη χρηματοδοτείται, δεν μπορεί να μην ενισχύεται με προσλήψεις προσωπικού αλλά να αποδυναμώνεται ακόμα και από μηχανολογικό εξοπλισμό και φυσικά δεν είναι δυνατόν να αποδυναμώνονται ακόμα περισσότερο οι Π. Υ. με διάθεση του προσωπικού τους σε επιχειρηματικούς ομίλους, όπως τα αεροδρόμια της Fraport Α. Ε. αλλά και στις ιδιωτικοποιημένες πλέον εθνικές οδούς.

Η προστασία των δασικών μας οικοσυστημάτων, η δασοπυρόσβεση & η πολιτική γης αποτελούν κρίκους μιας αλυσίδας νομοθετικών ρυθμίσεων που στο επίκεντρό τους θα πρέπει να έχουν την προστασία της ανθρώπινης ζωής, τη μη εμπορευματοποίηση της γης, τον μη αποχαρακτηρισμό δασικών εκτάσεων με διαχείριση του δασικού πλούτου, που στο επίκεντρό της να έχει τις ανάγκες του λαού.

Στην κατεύθυνση αυτή είναι οι διεκδικήσεις της Δ. Α. προς την κάθε κυβέρνηση με αποφάσεις που λαμβάνουμε στα συλλογικά όργανα, τόσο για την πρόληψη όσο και την αντιμετώπιση.

Ξεκινώντας η αντιπλημμυρική περίοδος ανησυχούμε ιδιαίτερα για την έλλειψη έργων προστασίας στις περιοχές του Δήμου και της πόλης μας από πλημμυρικά φαινόμενα, διότι για δεκαετίες ο Δήμος μας, όπως & οι άλλοι Δήμοι της χώρας, έχουν στερηθεί ολοκληρωμένα αντιπλημμυρικά έργα που προστατεύουν τη ζωή & την περιουσία των κατοίκων.

Οι περυσινές απώλειες σε ανθρώπινες ζωές στη Μάνδρα, απώλειες επίσης περιουσιών στη Μάνδρα και αλλού, όπως στην Ηλεία, στην Αιτωλοακαρνανία, αναδεικνύουν για μια ακόμη φορά την έλλειψη υποδομών και επίσης κεντρικού σχεδιασμού για την προστασία από τα φυσικά φαινόμενα.

Τα έργα αυτά δεν χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό, δεν είναι στις προτεραιότητες της Ε.Ε και των κυβερνήσεων και δεν είναι επιλέξιμα μέσω ΕΣΠΑ για τους γνωστούς λόγους κερδοφορίας του κεφαλαίου σε άλλα επιλέξιμα με υψηλή κερδοφορία.

Συνεχίζουμε να ανησυχούμε για τη Δ.Ε. Ρίου διότι υπάρχει μεγάλος κίνδυνος για πλημμύρες από τα έργα της Ολυμπίας Οδού και της ΕΡΓΟΣΕ λόγω μη διευθέτησης μεγάλων όγκων νερού με δίκτυα παροχέτευσης, παραμένοντας απροστάτευτη η περιοχή.

Είναι ευθύνη της κυβέρνησης η ανυπαρξία τέτοιων έργων και η μη επιβολή υποχρέωσης προς τις κατασκευαστικές εταιρείες για την προστατευτική κατασκευή τους.

Το θέμα έχει αναδειχτεί από τη Δημοτική Αρχή με παρουσίαση μελετών των Υπηρεσιών μας στο Υπουργείο Υποδομών με συνεχείς παρεμβάσεις που όμως παρά τις υποσχέσεις η κατάσταση που υπάρχει εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους σε περίπτωση έντονων καιρικών φαινομένων, για τους κατοίκους και τις περιουσίες τους.

Η αρμοδιότητα του καθαρισμού των υδατορεμάτων, ποταμών και χειμάρρων που ανήκε στους Δήμους έχει περάσει πλέον στην Περιφέρεια με το ν. 4555/18 (Κλεισθένης 1) και φυσικά ο Δήμος θα συνδράμει όπου απαιτηθεί με όσα μέσα διαθέτει για το σκοπό αυτό.

Πέραν του καθαρισμού όμως απαιτούνται τεχνικά έργα σε ποτάμια κ.λ.π, για την αντιπλημμυρική προστασία ιδιαίτερα σε Χάραδρο, Ξυλοκέρα, Παναγίτσα, τα οποία είτε δεν είχαν γίνει είτε δεν ολοκληρώθηκαν, είτε έχουν καταστραφεί λόγω παρέλευσης πολλών ετών, για να προστατευτούν οι περιοχές αυτές, τα όποια έργα δεν ήταν και δεν είναι στην αρμοδιότητα του Δήμου, αλλά του Υπουργείου Υποδομών & της Π.Δ.Ε..

Χαρακτηριστικό της μη ύπαρξης αντιπλημμυρικών έργων διαχρονικά είναι και το γεγονός ότι ακόμη και με τη μελέτη για τον «Διακονιάρη» κατασκευάστηκε το συγκοινωνιακό έργο και εγκαταλείφτηκε το αντιπλημμυρικό με αποτέλεσμα να πλήττονται περιοχές όπως Άγιος Γιάννης Πράτσικας, Τέρψη κ.α.

Για το κεντρικό πολεοδομικό συγκρότημα της Πάτρας αλλά & περιφερειακά έχουν γίνει παρεμβάσεις από τη ΔΕΥΑΠ με ανακατασκευές δικτύου παροχέτευσης και εκτροπής αυξάνοντας τις διατομές των αγωγών που σε πολλά σημεία είχαμε πλημμυρικά φαινόμενα.

Απαιτούνται γενικότερες μελέτες απορροής ομβρίων υδάτων τόσο στο πολεοδομικό συγκρότημα της πόλης όσο στις νότιες και βόρειες περιοχές με τακτική χρηματοδότηση για την υλοποίηση αντιπλημμυρικών έργων σύμφωνα με προτάσεις της ΔΕΥΑΠ και της Δ/νσης Έργων Υποδομής του Δήμου.

Οι Υπηρεσίες του Δήμου και της ΔΕΥΑΠ εξαντλούν τις δυνατότητές τους τόσο για την πρόληψη όσο και για την αντιμετώπιση των καιρικών αυτών φαινομένων και θα συνεχίσουν με όσα μέσα και προσωπικό διαθέτουν και στη φετινή αντιπλημμυρική περίοδο.

Οφείλει όμως η κυβέρνηση και το αρμόδιο Υπουργείο να αναλάβει τις απαιτούμενες μελέτες και τις κατασκευές των έργων. Η κυβέρνηση στα πλαίσια των περιφερειακών συνεδρίων, όπως και εδώ στη Πάτρα, για την ανάπτυξη στην μετά κρίση εποχή, προέβαλε έργα ανάπτυξης με βάση την κερδοφορία ομίλων, αλλά ουσιαστικά ούτε ευρώ για έργα υποδομής με βάση τις ανάγκες του λαού, ο οποίος οργανωμένα θα πρέπει να τις διεκδικήσει.

Όσον αφορά την αντισεισμική προστασία είναι γνωστό πως οι σεισμοί δεν μπορούν να αποφευχθούν ούτε όμως και να προβλεφθούν ακόμα.

Οι καταστροφικές τους συνέπειες όμως μπορούν να ελαχιστοποιηθούν μέσα από μια πολιτική που όπως απαιτείται για την αντιπυρική και αντιπλημμυρική προστασία θα έχει σε πρώτη προτεραιότητα την ανθρώπινη ζωή.

Αυτή η πολιτική είναι απαραίτητη για την αντισεισμική θωράκιση της χώρας στην κατοικία, στους εργασιακούς χώρους, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια και στις φοιτητικές εστίες, στα νοσοκομεία, στα δημόσια κτίρια.

Αυτή η πολιτική θα επιφέρει έργα υποδομής σε αυτή την κατεύθυνση και όχι έργα στην κατεύθυνση της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Ποια είναι πραγματικά έργα υποδομής;

Τα ασφαλή π.χ. σχολικά συγκροτήματα που κάθε μέρα βρίσκεται ο ανθός της νεολαίας μας ή τα έργα σε εθνικά δίκτυα, λιμάνια, αεροδρόμια, τα οποία και εκχωρούνται σε κολοσσούς όπως γνωρίζουμε για εκμετάλλευση.

Γι’ αυτό και η αντισεισμική προστασία δεν είναι μια τεχνοκρατική διαδικασία που απαιτεί μόνο επιστημονική, ερευνητική και τεχνική προσέγγιση.

Απαιτεί πρώτα και κύρια πολιτική κοινωνική επιλογή χωρίς εμπορευματοποιημένο δρόμο διαμόρφωσης και χρήσης του οικιστικού ιστού, των κτιρίων, των υποδομών, της ιδιοκτησίας και εμπορευματοποίησης της γης.

Στην περίπτωση και της αντισεισμικής προστασίας το ίδιο το κράτος μεταφέρει τις ευθύνες του στους Δήμους για τα δημοτικά κτίρια, τα σχολικά συγκροτήματα, τους Δημοτικούς Παιδικούς Σταθμούς κ.λπ. χωρίς χρηματοδότηση και χωρίς προγράμματα ΕΣΠΑ που να μπορούν να ενταχθούν για τους λόγους που αναφέραμε.

Πως οι Δήμοι θα φέρουν σε πέρας και αυτή την ευθύνη.

Με τι χρήματα και τι προσωπικό.

Χιλιάδες επιστημονικού και εργατικού τακτικού προσωπικού βρίσκεται σε μακροχρόνια ανεργία, μηχανικοί, οικοδόμοι κλπ.

Αυτό το προσωπικό και μέσα σε μια πολιτική με τα παραπάνω χαρακτηριστικά θα μπορούσε να προσληφθεί στις αρμόδιες Υπηρεσίες υλοποιώντας έναν κεντρικό πολιτικό σχεδιασμό, τόσο στις κατασκευές, όσο και σε ελέγχους και μέτρα αποκατάστασης υφιστάμενων κτιρίων που το 80% αυτών είναι πριν του αντισεισμικού κανονισμού του 1985 και έχουν ανάγκη ελέγχων και ενισχύσεων.

Οι τεχνικές μας Υπηρεσίες με όσο προσωπικό, χρήματα και μέσα διαθέτουν, σε ότι αφορά τα δημοτικά κτίρια έχουν δώσει προτεραιότητα στα σχολικά συγκροτήματα, σε χώρους προσέλευσης δημοτών, σε εργασιακούς χώρους και σε υπόλοιπα δημοτικά κτίρια.

Μετά από απαιτούμενους μακροσκοπικούς και άλλους τεχνικούς ελέγχους, αντιμετωπίζουμε όπου εντοπίζονται προβλήματα λαμβάνοντας υπόψη τη μεγάλη παλαιότητα των κτιρίων και την υφιστάμενη κατασκευή τους με τον παλαιότερο αντισεισμικό κανονισμό.

Έχουμε μελέτες για σχολικά συγκροτήματα αναμένοντας χρηματοδότηση, κατασκευάζουμε το 3ο Γυμνάσιο, κατεδαφίζουμε το 10ο Λύκειο, υπόθεση που εκκρεμεί από το σεισμό του 2008, έχουμε εγκρίνει μελέτες για το 12ο Δημοτικό Σχολείο & αναμένουμε χρηματοδότηση.

Έχουμε διαθέσει κονδύλια από το ταμείο του Δήμου για κατεδάφιση άκρως επικίνδυνων και ετοιμόρροπων σπιτιών, που και εδώ την ευθύνη και το κόστος το κράτος το μεταφέρει στους Δήμους.

Είναι ανάγκη για τη δημόσια ασφάλεια ένα πρόγραμμα κατεδαφίσεων κτιρίων χρηματοδοτούμενο από τον κρατικό προϋπολογισμό για ιδιοκτήτες που ούτε μπορούν ούτε έχουν να αναλάβουν το κόστος των κατεδαφίσεων αυτών.

Μα το κυριότερο όλων, είναι ανάγκη η συνολική διεκδίκηση έργων υποδομής αντισεισμικής θωράκισης & ελέγχων υφιστάμενων κτιρίων για ενίσχυση όπου απαιτείται με νομοθεσία, όρους & προδιαγραφές που θα εμποδίζουν την εμπορευματοποίηση των κατασκευών σε βάρος της ανθρώπινης ζωής.

Στα πλαίσια αυτά, για την αντισεισμική θωράκιση της πόλης μας πραγματοποιήσαμε και πρόσφατα σύσκεψη στις 3 Νοέμβρη με αρμόδιες Υπηρεσίες, επιστημονικό προσωπικό, φορείς, όπου κατατέθηκαν ενδιαφέρουσες προτάσεις, οι οποίες θα αξιοποιηθούν μαζί με την εισήγηση της Δημοτικής Αρχής.

Ολοκληρώνοντας την εν συντομία παρουσίαση αυτή θεωρούμε ότι, για τα τρία ζητήματα αυτά της Πολιτικής Προστασίας, το σημαντικότερο όλων είναι η πρόληψη, προκειμένου να ελαχιστοποιήσουμε τις επιπτώσεις από την εκδήλωση των φυσικών φαινομένων, αλλά επίσης και η αντιμετώπιση τους όταν εκδηλώνονται, βάσει κεντρικού κρατικού σχεδιασμού με παράλληλη εξασφάλιση όλων των απαιτούμενων παραγόντων, που να δίνουν τη δυνατότητα άμεσης & αποτελεσματικής υλοποίησης του υπόψη σχεδιασμού».

Μπορείτε να παρακολουθήσετε την ομιλία στον παρακάτω σύνδεσμο:

https://www.youtube.com/playlist?list=PLOSpQDs9W9GkxRw5LkZbJzM6hZ46oDaE4