Στο πλαίσιο των δράσεων του Δήμου για την Ευρωπαϊκή Εβδομάδα κατά του ρατσισμού, ο Δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης, συναντήθηκε την Τρίτη, 20 Μάρτη, στο Μέγαρο Λόγου Τέχνης, με τους εκπροσώπους των συλλόγων των μεταναστευτικών κοινοτήτων της Πάτρας.

Η συνάντηση έγινε με πρωτοβουλία της Δημοτικής Αρχής και σε αυτή παρίστατο και ο Αντιδήμαρχος Δημήτρης Πελεκούδας, καθώς και η Ήρα Κουρή υπεύθυνη του Πάρκου Εκπαιδευτικών Δράσεων.

Εκ μέρους των μεταναστευτικών κοινοτήτων της πόλης παρέστησαν εκπρόσωπος του Ινστιτούτου Διαπολιτιστικών Σχέσεων «Σογιούζ» που εκπροσωπεί όλους τους μετανάστες που ζουν στην Πάτρα και κατάγονται από τις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, εκπρόσωποι της Αλβανικής Κοινότητας Πάτρας, εκπρόσωποι του Συλλόγου Ρουμάνων Πάτρας, εκπρόσωποι της Ένωσης Λατίνων Πάτρας και εκπρόσωπος του Σωματείου Βούλγαρων Πάτρας που ανέφεραν στη Δημοτική Αρχή τα θέματα που αντιμετωπίζουν καθώς και προτάσεις για από κοινού πρωτοβουλίες και δράσεις.

Στους εκπροσώπους των μεταναστευτικών κοινοτήτων Πάτρας μοιράστηκε ανακοίνωση του Δημάρχου Πατρέων που αναφέρει τα εξής:

Στην πόλη μας, διαχρονικά αναπτύχθηκαν ξένες κοινότητες, αποτυπώνοντας οικονομικές και άλλες δραστηριότητες.

Η διαφορά μεταξύ του χθες και του σήμερα είναι ότι στην πρώτη περίπτωση οι κοινότητες αυτές είχαν ισχυρή οικονομική παρουσία και ρόλο στην πόλη, στο λιμάνι, ενώ τώρα οι κοινότητες που έχουμε βρίσκονται στην Πάτρα αναζητώντας εργασία, καλύτερη ζωή.

Η Πάτρα είναι μια πόλη που γνωρίζει καλά από προσφυγιά και μετανάστευση. Αυτές τις σκηνές τις έχουμε ξαναζήσει. Φιλοξενούσαμε Έλληνες της Μικράς Ασίας το 1922, καράβια με Έλληνες πλημμύριζαν τις ΗΠΑ, την Αυστραλία, την Γερμανία, το Βέλγιο και άλλες μακρινές χώρες.

Η πόλη μας, λόγω της γεωπολιτικής θέσης της, σαν βασική Πύλη προς τη Δύση, συγκεντρώνει χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, που έχουν φύγει από τη χώρα τους εξαιτίας του μακελειού, των πολέμων και της πείνας, που δεν θέλουν να μείνουν στην Ελλάδα, αλλά να πάνε σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Έχουν διανύσει χιλιάδες χιλιόμετρα, μια διαδρομή θανάτου, προσπαθούν, κρυμμένοι σε φορτηγά ή ότι άλλο βρουν, να φύγουν για τη χώρα σας και στην συνέχεια να βρουν άλλο τρόπο να φτάσουν στη χώρα προορισμού τους. Μια απίστευτη περιπέτεια, μια διαδρομή που δεν θα την τερματίσουν όλοι, μερικές χιλιάδες θα έχουν χάσει τη ζωή τους. Κάθε φορά που ξεσπά η φωτιά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, η πόλη μας γνωρίζει καλά πως σε έξι μήνες θα ακολουθήσουν κατά κύματα οι ξεριζωμένοι.

Η ενέργεια, τα πετρέλαια, το φυσικό αέριο, οι πρώτες ύλες, ο πλούτος των διαφορετικών χωρών συγκεντρώνει το ενδιαφέρον των πολυεθνικών εταιριών, δημιουργούνται αντιθέσεις, πόλεμοι για το ποιος θα κυριαρχήσει. Ενεργοποιούνται οι κυβερνήσεις, οι ενώσεις που εκφράζουν τα συμφέροντά τους, οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η Ε.Ε., η Ρωσία, η Κίνα. Υπάρχει ορατός ο κίνδυνος ενός παγκοσμίου πολέμου αν δεν τα βρούνε στη μοιρασιά του πλούτου των λαών.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση και το σύνολο των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και των κρατών που τις στηρίζουν από τη μια συμμετέχει σε πολέμους που προκαλούν προσφυγιά, μετανάστευση και από την άλλη δεν θέλουν τους πρόσφυγες. Με αποτέλεσμα να εγκλωβίζουν τους πρόσφυγες στην χώρα μας, ενώ έχουν προορισμό για άλλες χώρες της Ε.Ε. Αξιοποιούν τους κανονισμούς του Δουβλίνου Ι και ΙΙ, τη συνθήκη Σέγκεν, που προβλέπουν συνοριακούς ελέγχους, δίνουν το πράσινο φως για κλειστά σύνορα, φράχτες, πλαφόν προσφύγων, hot spots.

Με βάση τα παραπάνω το ζήτημα των μαζικών προσφυγικών μεταναστευτικών μετακινήσεων δεν είναι κάτι προσωρινό ή ευκαιριακό, με αυτό αναμετριούνται και θα αναμετρηθούν οι κοινωνίες μας.

Για να διαιωνιστεί αυτή η πορεία, όπως επιθυμούν αυτοί που κατέχουν τον πλούτο, δεν διστάζουν να κάνουν τα πάντα. Πολέμους εμφυλίους, δημιουργία νέων κρατών, κοινωνικό πόλεμο. Κρύβουν επιμελώς την βασική αντίθεση που είναι η ταξική συγκρότηση των κοινωνιών στο καπιταλισμό. Από τη μία μεριά αυτοί που παράγουν τον παγκόσμιο πλούτο, οι εργαζόμενοι και από την άλλη αυτοί που συγκεντρώνουν τον πλούτο. Αναδεικνύουν δευτερεύουσες αντιθέσεις και τις παρουσιάζουν ως κυρίαρχες, όπως τις θρησκευτικές πεποιθήσεις, το ρατσισμό, τον εθνικισμό. Τα καλλιεργούν, τα προωθούν με επιμέλεια γιατί δεν θέλουν να καταλάβουν οι λαοί ότι αυτοί που τους τσακίζουν τη ζωή, είναι αυτοί που ζουν από την εργασία δισεκατομμυρίων ανθρώπων.

Με βάση τα παραπάνω, αγωνιζόμαστε, παίρνουμε πρωτοβουλίες, δεν ξεχωρίζουμε τους ανθρώπους με βάση τη θρησκεία, την εθνικότητά τους. Δεν μας χωρίζει τίποτα, δεν έχουμε διαφορές. Για εμάς δεν είναι απειλή οι άνθρωποι που έχουν έρθει στην πόλη μας από άλλες χώρες. Αυτό δε σημαίνει ότι στην πόλη μας δεν έχουμε αντιλήψεις και πολιτικά μορφώματα που ονειρεύονται την επάνοδο του Χίτλερ, του ναζισμού. Είναι δυνάμεις που κυνηγούν τους πρόσφυγες, που δεν θέλουν τα παιδιά των μεταναστών, των προσφύγων στους παιδικούς σταθμούς, που κάνουν καμπάνια για συγκέντρωση αίματος «μόνο για Έλληνες». Η προσπάθεια του κεφαλαίου να ρίξει το δηλητήριο του ρατσισμού πιάνει, σε ορισμένες κατηγορίες, τόπο. Χρησιμοποιείται η εκμετάλλευση των μεταναστών, οι κατώτερες αμοιβές που λαμβάνουν για να σπρώξουν προς τα κάτω συνολικά τις αμοιβές των εργαζομένων δημιουργώντας αντιθέσεις με τους έλληνες εργαζόμενους. Έτσι κερδίζουν διπλά, από μια αυξάνουν τα κέρδη τους και από την άλλη βάζουν δυσκολίες στην ενότητα των εργαζομένων απέναντι σε αυτούς που τους εκμεταλλεύονται.

Η συντριπτική πλειοψηφία του πατραϊκού λαού είναι απέναντι στον ρατσισμό και σε αυτές τις αντιλήψεις.

Το μέλλον του λαού της πόλης μας, της χώρας μας, των χωρών μας θα εξαρτηθεί από τις γενικότερες κοινωνικοοικονομικές εξελίξεις. Από την έκβαση της διαπάλης ανάμεσα σε αυτούς που εργάζονται και παράγουν τον πλούτο και αυτούς που τον ιδιοποιούνται.

Όταν έχεις ένα κοινωνικό σύστημα όπως σήμερα ο καπιταλισμός, που δεν μπορεί να δώσει λύση στα εκρηκτικά προβλήματα των λαών, να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες, μπαίνει τροχοπέδη στην πρόοδο της ανθρωπότητας, ο καθένας από εμάς έχει χρέος να αναζητήσει άλλου τύπου κοινωνική συγκρότηση, όπου αυτός που παράγει τον πλούτο, θα τον απολαμβάνει. Έτσι στην προσωρινή μας παραμονή σε αυτόν τον πλανήτη θα μας δίνεται η ευκαιρία να έχουμε τη ζωή που μας αξίζει. Η νεολαία μας να μπορεί να ανοίξει τα φτερά της και να ικανοποιήσει τα όνειρά της.

Σε μια τέτοια κοινωνία οι διαφορετική γλώσσα, η διαφορετική εθνότητα η διαφορετική θρησκεία, ο διαφορετικός πολιτισμός, το διαφορετικό χρώμα δεν θα χωρίζει αλλά θα ενώνει. Θα υπάρχει εργασία όλους, εργασία με δικαιώματα., θα εκλείψουν οι πόλεμοι και η προσφυγιά.

Ο Δήμαρχος Πατρέων

Κώστας Πελετίδης