Ο Δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης, παραβρέθηκε σήμερα, μετά από πρόσκληση του Διοικητικού Συμβουλίου της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας, στην επιστημονική ημερίδα που διοργάνωσε η Δ.Ο.Ε. στην Πάτρα, σε συνεργασία με τα Παιδαγωγικά Τμήματα του Πανεπιστημίου Πατρών και τον Σύλλογο Εκπαιδευτικών Π.Ε. Πάτρας, με θέμα: «Προσχολική Αγωγή και Εκπαίδευση – Εξελίξεις και Προοπτικές».

https://www.youtube.com/watch?v=-0RcuE2ldR4

Στον χαιρετισμό του, ο Δήμαρχος Πατρέων τόνισε:

«Κυρίες και Κύριοι,

Αγαπητοί σύνεδροι καλημέρα σας, καλωσορίσατε στην πόλη μας. Συζητάτε σήμερα το πλέον ενδιαφέρον θέμα, αυτό των παιδιών μας.

Την αγωνία των νεαρών ζευγαριών για το πως και κάτω από ποιες προϋποθέσεις θα μεγαλώσουν τα παιδιά τους, των κινδύνων που ζώνουν τα παιδιά με τη απειλή της φτώχιας, της ανεργίας, τις λειψές έως ανύπαρκτες δημόσιες δομές φροντίδας και αγωγής τους.

Δυστυχώς η σημερινή μας συζήτηση γίνεται στο φόντο της αναστάτωσης που επικρατεί στις, ισχνές, δομές για την φροντίδα και την αγωγή του παιδιού στους δήμους.

Η δίχρονη υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή είναι πρώτα και κύρια μια παιδαγωγική και κοινωνική αναγκαιότητα που παίζει σημαντικό ρόλο στην ισόρροπη ανάπτυξη, εκπαίδευση και διαπαιδαγώγηση του παιδιού. Θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ενιαία να έχει ένα ολοκληρωμένο, ενιαίο πρόγραμμα και να είναι στην ευθύνη του κεντρικού κράτους κι όχι στο σχεδιασμό του κάθε Δήμου.

Με αφορμή το χρόνιο και επιστημονικά θεμελιωμένο αίτημα της υποχρεωτικότητας της 2χρονης προσχολικής αγωγής, με ευθύνη του κράτους, η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ νομοθετεί-όπως είχαν επιχειρήσει και παλιότερα-τάχα την εφαρμογή της! Η κατάθεση του σχεδίου νόμου στη Βουλή από την κυβέρνηση δεν ικανοποιεί το διαχρονικό αίτημα για την απόλυτα ώριμη ανάγκη θεσμοθέτησης της Δίχρονης υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής με ευθύνη και χρηματοδότηση από το κράτος, αλλά το αφήνει στον αέρα για να υλοποιηθεί στο απώτερο μέλλον και ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητες.

Η κυβέρνηση δεν παίρνει ούτε ένα μέτρο στην κατεύθυνση ανάπτυξης των υποδομών του δημόσιου Νηπιαγωγείου, στη στελέχωσή του με το απαραίτητο μόνιμο εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό. Δεν δημιουργεί ούτε καν τις στοιχειώδης προϋποθέσεις που χρειάζονται για να γίνει πράξη το αίτημα για Δίχρονη υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή.

Χαρακτηριστική είναι η εικόνα από το Δήμο Πατρέων, που μας δείχνει και το μέγεθος των αναγκών αλλά και ποια βήματα πρέπει να γίνουν ώστε να τις καλύψουμε.

Φέτος, στο Δήμο μας αλλά και πανελλαδικά, όπως και τα προηγούμενα χρόνια, έμειναν εκτός σταθμών πολλά παιδιά, κυρίως λαϊκών οικογενειών. Δεν ικανοποιήθηκαν πάνω από 700 αιτήσεις, που υποβλήθηκαν μέσω ΕΣΠΑ και μέσω οικείας μοριοδότησης. Ο Δήμος Πατρέων προκειμένου να καλύψει όσο το δυνατόν περισσότερο τις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών και των νέων ζευγαριών, δημιούργησε με δικά του χρήματα, -δηλαδή με την πρόσθετη φορολογία του Πατραϊκού λαού, 4 νέα βρεφικά τμήματα. Συνολικά τα τελευταία 3 χρόνια, -με την κατασκευή νέου βρεφικού σταθμού και τη δημιουργία νέων τμημάτων στους υπάρχοντες-, καλύπτουμε 320 νέες θέσεις βρεφών και νηπίων

Από τους 16 Παιδικούς Σταθμούς, οι 8 λειτουργούν σε ενοικιαζόμενα κτίρια και οι υπόλοιποι είναι ιδιόκτητοι. Διεκδικούμε από την κυβέρνηση και την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, χρηματοδότηση για να διαμορφώσουμε τα υφιστάμενα κτίρια με βάση τις νόμιμες προϋποθέσεις, να επεκτείνουμε και να δημιουργήσουμε νέα τμήματα σε υφιστάμενους σταθμούς, να δημιουργήσουμε 3 νέους βρεφονηπιακούς σταθμούς.

Απαραίτητη προϋπόθεση για την ομαλή, σταθερή λειτουργία των υφιστάμενων αλλά και των σχεδιαζόμενων δομών είναι η μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων εργαζόμενων και νέες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Κάλυψη όλων των αναγκών μέσω του κρατικού προϋπολογισμού. Η χρηματοδότηση μέσω ΕΣΠΑ μόλις που καλύπτει τη μισθοδοσία των συμβασιούχων. Δεν καλύπτονται από αυτή άλλες λειτουργικές ανάγκες και εξοπλισμός.

Ανακατασκευάζουμε το υπάρχον κτίριο στην οδό Μανιακίου σε βρεφονηπιακό σταθμό, με συνολικό κόστος, 500.000 ευρώ. Προγραμματίζουμε την κατασκευή, σε οικόπεδα του Δήμου, στην Αγυιά και τον Νότιο Τομέα, δύο νέων κτιρίων Παιδικών Σταθμών, συνολικού κόστους κατασκευής και εξοπλισμού 2.000.000 ευρώ.

Για να διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία των ήδη υπαρχόντων Σταθμών, θα πρέπει να προσληφθούν 54 νέοι εργαζόμενοι με σταθερή και μόνιμη σχέση εργασίας.Επιπλέον να μονιμοποιηθούν οι 136 εργαζόμενοι ΙΔΟΧ μέσω ΕΣΠΑ. Για τη δημιουργία των νέων τμημάτων και των νέων σταθμών απαιτούνται νέες προσλήψεις 60 μονίμων εργαζομένων.

Τα 104 Νηπιαγωγεία της πόλης φιλοξενούν μας 3.000 παιδιά. Από αυτά τα 28 Νηπιαγωγεία στεγάζονται σε μισθωμένους, ακατάλληλους χώρους και ότι τα παιδιά μας προαυλίζονται σε μπαλκόνια. Γνωστές είναι και οι μεγάλες ελλείψεις σε κύριους και βοηθητικούς εκπαιδευτικούς χώρους.

Η κυβέρνηση συνεχίζει να αντιμετωπίζει τις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών, τα νέα ζευγάρια και τα παιδιά τους, ως κόστος. Στην «δίκαιη ανάπτυξη» που προβάλλει ως «όραμα», δεν χωράνε οι ανάγκες των νέων ζευγαριών και των παιδιών τους. Το δικαίωμα του κάθε παιδιού να έχει δωρεάν προσχολική αγωγή.

Σήμερα, όπως και τα προηγούμενα χρόνια, με την πολιτική τους δεν αντιμετωπίζουν τις ανάγκες του παιδιού και των νέων γονιών, που στις μέρες μας ζουν σε συνθήκες φτώχιας, ακόμα και εξαθλίωσης. Ταυτόχρονα με τις ενέργειές τους δεν στηρίζουν την ουσιαστική διεύρυνση αυτών των δομών ως ώριμη ανάγκη του καιρού μας. Τη στιγμή που τόσο από την κυβέρνηση όσο και από την Περιφέρεια εκατομμύρια κατευθύνονται για να δημιουργήσουν τις ιδιωτικές δομές της «ανάπτυξης», για ξενοδοχεία κλπ.

Ως Δημοτική Αρχή ούτε θέλουμε ούτε μπορούμε να συμβιβαστούμε με τα αδιέξοδα αυτής της πολιτικής. Θα επιμείνουμε να κοιτάμε το δάσος και όχι το δέντρο.

Ως Δημοτική Αρχή γνωρίζουμε, το ζούμε στην πράξη ότι η παιδαγωγική παρέμβαση από την πρώιμη ηλικία μέχρι και το δημοτικό λειτουργεί και προσφέρει σε κάθε παιδί, άσχετα με την κοινωνική και ταξική του αφετηρία, τα εφόδια για την ομαλή κοινωνικοποίηση του, την νοητική του ανάπτυξη, να ανταπεξέλθει σε επόμενα πιο σύνθετα και απαιτητικά περιβάλλοντα πχ σχολείο, δυσκολίες της ζωής...

Κάθε επιστημονική κουβέντα ή «τεκμηρίωση» για την σημασία της παιδαγωγικής παρέμβασης, απλά επιβεβαιώνει αυτό που βλέπουμε καθημερινά. Τα παιδιά κάθε ηλικίας, από βρέφος μέχρι νήπιο, περνώντας το κατώφλι είτε του παιδικού σταθμού είτε του νηπιαγωγείου και ολοκληρώνοντας ακόμη και μια χρονιά φοίτησης είναι ένα “άλλο” παιδί. Έχει διανύσει μια τεράστια απόσταση στην ανάπτυξη του, έχει βάλει πιο γερά τα θεμέλια για την παραπέρα εξέλιξη του.

Δεν παραγνωρίζουμε φυσικά, ούτε υποτιμούμε την αποστολή και τον χαρακτήρα των επόμενων σχολικών βαθμίδων. Όμως γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η φροντίδα και το επιστημονικό έργο της αγωγής του παιδιού -στην πρώιμη και νηπιακή ηλικία- είναι ένα κρίσιμο μέγεθος. Απαραίτητο ώστε να κατακτούν τα παιδιά όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που είναι αναγκαία για την όσο γίνεται πιο ομαλή σωματική, νοητική ανάπτυξη τους, για να ανταποκριθούν στις επόμενες βαθμίδες, ζώντας μάλιστα σε μια κοινωνία όπως η σημερινή που αυτό ούτε απαραίτητο το θεωρεί ούτε το έχει στα δεδομένα της.

Η πραγματικότητα στην περιοχή μας και στην χώρα μας δεν χωράει για αυτό αμφισβήτηση.

Δεν ήταν ούτε είναι στις προτεραιότητες των κυβερνήσεων, της σημερινής και προηγούμενων, η χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, η διεύρυνση των δημόσιων δομών για το παιδί, δωρεάν για όλα τα παιδιά, των αναγκαίων μαζικών προσλήψεων μόνιμου προσωπικού. Απεναντίας πάνω από 20 χρόνια τώρα περικόπτεται αποφασιστικά η χρηματοδότηση τους, προωθείται η ανταποδοτικότητα μέσω των δήμων -τα περίφημα τροφεία- και η επιχειρηματική δράση σε αυτό τον κρίσιμο τομέα, ακόμα και μέσω της κρατικής χρηματοδότησης όπως γίνεται με τα περίφημα voucher, χιλιάδες παιδαγωγοί σε παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία είναι όμηροι των ευκαιριακών εργασιακών σχέσεων και πολλοί περισσότεροι στην ανεργία. Μηδαμινός παραμένει ο σχεδιασμός για την ανέγερση σύγχρονων κτηριακών υποδομών που λείπουν κατά κόρο σε αυτόν τον τομέα. Να γιατί είναι ένας ακόμη εμπαιγμός από την μεριά της κυβέρνησης τα χρηματοδοτικά ψιχία (50-70 χιλιάδες ευρώ/Δήμο!!) που δίνει σε 203 Δήμους για την δημιουργία τάχα 400 νέων παιδικών σταθμών ! Στο Δήμο μας -τέταρτος Δήμος της χώρας – μας παραχωρεί η κυβέρνηση 70 χιλιάδες – για να κάνουμε τι με αυτά τα δυσθεώρητα ποσά::; !

Μεγάλες ευθύνες για τον αποπροσανατολισμό που επιχειρείται έχουν η πλειοψηφία στην ΠΟΕ – ΟΤΑ, που δήθεν προασπίζει τη παιδαγωγική υπόσταση των παιδικών σταθμών και τα δικαιώματα των βρεφονηπιοκόμων, κεντράροντας δυστυχώς στο ποιός θα υποδέχεται τα προνήπια, όπως και η πλειοψηφία της ΚΕΔΕ που ζυμώνει το αντιδραστικό αίτημα για πέρασμα των νηπιαγωγείων στου δήμους! Δηλαδή, από υποχρεωτική προσχολική αγωγή με ευθύνη του κράτους να συναρτάται η προσχολική αγωγή με την τσέπη του νοικοκυριού.

Η εμπορευματοποιημένη λειτουργία των παιδικών σταθμών, η οικονομική επιβάρυνση των γονέων, ο δρόμος των voucher, η 2χρονη προσχολική αγωγή που εξαγγέλλεται αλλά ποτέ δεν γίνετε πράξη,χωρίς υποδομές και προϋποθέσεις και σε βάθος..τριετίας είναι κατά την γνώμη μας ο δρόμος που διανύουν χρόνια τώρα οι δημόσιες δομές ώστε να απαλλαγεί το κράτος από την κάθε ευθύνη και υποχρέωση απέναντι στο παιδί και τις ανάγκες του, ο δρόμος για να περάσει την αποκλειστική ευθύνη στην οικογένεια.

Η ελάχιστη ευθύνη απέναντι σε γονιούς, παιδιά και εργαζόμενους να τελειώνουμε πια με αυτόν τον αποπροσανατολισμό.Τούτος ο τόπος και ο λαός του έχει την απαίτηση και τις δυνατότητες για μια ολοκληρωμένη φροντίδα και αγωγή όλων των παιδιών του. Είμαστε στον 21ο αιώνα, έχουμε χιλιάδες σπουδαγμένα παιδιά για να στελεχώσουν τις δομές, χιλιάδες νεαρά ζευγάρια που ζουν με την αγωνία για την φροντίδα των παιδιών τους.

Κατά την γνώμη μας και στο επιστημονικό επίπεδο αλλά και στο εργατικό συνδικαλιστικό και λαϊκό κίνημα προβάλλει επιτακτικά η ανάγκη να επικεντρώσουμε στο κύριο, να υπερασπιστούμε τις σύγχρονες ανάγκες αγωγής και φροντίδας του παιδιού και τις προϋποθέσεις σήμερα για την ικανοποίηση τους. Αυτός ο δρόμος είναι η αναγκαία συνθήκη που θεμελιώνει το ρόλο και το έργο των παιδαγωγών, των άλλων εργαζομένων που επικουρούν το έργο τους, σε αυτό το δρόμο μπορεί να βρει αποκούμπι και η αγωνία των νεαρών νοικοκυριών για το πως θα αναθρέψουν τα παιδιά τους. Από την πείρα και την ευθύνη μας στο Δήμο Πατρέων λέμε ότι πρέπει επιτέλους να γίνει πραγματικότητα η ολοκληρωμένη φροντίδα και αγωγή όλων των παιδιών. Αυτό είναι ευθύνη της κυβέρνησης.

Δεν μπορούμε κατά την άποψη μας να κάνουμε εκπτώσεις σε αυτό που είναι σύγχρονο και αναγκαίο για τα παιδιά αυτής της ηλικίας.

Από τη γέννησή τους μέχρι και την είσοδό τους στο σχολείο, πρέπει να είναι εξασφαλισμένη από το κράτος η θέση του σε προσχολική δομή, δημόσια και δωρεάν. Χωρίς voucher, χωρίς τροφεία, χωρίς χρήματα γονιών για να καλύψουν λειτουργικές δαπάνες, εξόδους, πολιτιστικές δράσεις. Ούτε ένα ευρώ από τσέπη των γονιών.

Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, όλων των αναγκαίων ειδικοτήτων παιδαγωγών (βρεφονηπιοκόμων και νηπιαγωγών), ειδικού παιδαγωγικού, ειδικού επιστημονικού (λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, ψυχολόγοι), βοηθητικό προσωπικό. Έτσι, με τη μόνιμη σχέση εργασίας διασφαλίζεις τις προϋποθέσεις το έργο να είναι ολοκληρωμένο και επιστημονικό και η προσχολική δομή (παιδικός σταθμός και νηπιαγωγείο) να γίνει το δεύτερο σπίτι των παιδιών αυτής της ηλικίας.

Παιδικοί σταθμοί και νηπιαγωγεία, τόσα όσα καλύπτουν τις ανάγκες όλων των παιδιών. Κτίρια σύγχρονα, ασφαλή, με τους αναγκαίους χώρους για το παιχνίδι, την σίτιση, την ξεκούραση των παιδιών. Η σίτιση να γίνεται με ευθύνη του κράτους, για όλα τα παιδιά, με το αναγκαίο προσωπικό και όχι με ανάδοχες εταιρείες όπως γίνεται με το πιλοτικό πρόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας ή με τους Δήμους να κλείνει ο καθένας συμφωνία με τον προμηθευτή. Υπάρχει ανάγκη να θεμελιωθεί με επιστημονικούς όρους η σίτιση τους, το περιεχόμενο και η υψηλή ποιότητα αυτών που καταναλώνουν τα παιδιά καθώς καθορίζει την ανάπτυξή τους.

Ενιαίο, επιστημονικό, αναβαθμισμένο σύγχρονο παιδαγωγικό πρόγραμμα με ευθύνη του κράτους καθώς δεν μπορεί το περιεχόμενο της παρέμβασης να είναι στην δικαιοδοσία της εκάστοτε δημοτικής αρχής, διαφοροποιημένο και αποσπασματικό. Να υπάρχει συνέχεια στόχων και σκοπών για να συνδέεται το παιδαγωγικό έργο των παιδικών σταθμών με αυτό των νηπιαγωγείων.

Υψηλή, πανεπιστημιακή εκπαίδευση όλων των ειδικοτήτων, με περιοδικές επιμορφώσεις με την ευθύνη του κράτους, ώστε να μπορούν οι παιδαγωγοί να ασκούν το έργο τους, εναρμονισμένο στα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα.

Δημιουργία από το κράτος υποδομών που να καλύπτουν τη θερινή δημιουργική απασχόληση των παιδιών σε καλοκαιρινές κατασκηνώσεις, ή δομές δημιουργικής απασχόλησης. Η εξασφάλιση αυτή δεν είναι διευκόλυνση για του εργαζόμενους γονιούς, αλλά ανάγκη των ίδιων των παιδιών να απολαμβάνουν με δημιουργικό τρόπο διακοπές που όπως ξέρουμε είναι ελάχιστες οι εργατικές λαϊκές οικογένειες που μπορούν σήμερα να τις διασφαλίσουν, πόσο δε μάλλον για τα παιδιά τους προκειμένου να αναπτύσσονται αρμονικά και ολόπλευρα.

Η δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή με ευθύνη του Υπουργείου Παιδείας να υλοποιηθεί εδώ και τώρα, με τη δημιουργία των αναγκαίων δομών, υποδομών, την πρόσληψη μόνιμου παιδαγωγικού προσωπικού χωρίς προθεσμίες, και ναι μεν αλλά.

Ο αγώνας είναι ανάγκη να είναι κοινός όλων των εργαζομένων σε παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία, μαζί με τους γονιούς, με τις Δημοτικές Αρχές που θέλουν να βλέπουν το δάσος των κινδύνων που ζώνουν σήμερα τα παιδιά μας και με περιεχόμενο, ότι είναι πραγματικά σύγχρονο και αναγκαίο. Σπουδαγμένα παιδιά, επιστήμονες έχουμε και είναι στην μεγάλη ουρά των ανέργων.