Ο Δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης και ο Αντιδήμαρχος Μιχάλης Αναστασίου, συμμετέχουν στο ετήσιο Τακτικό Συνεδρίο της ΚΕΔΕ, που πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη, από χθες, 14 έως και αύριο Σάββατό 16 Οκτωβρίου.
Ο Δήμαρχος στην ομιλία του, εκ μέρους της Λαϊκής Συσπείρωσης τόνισε τα εξής:
«Αγαπητοί Αντιπρόσωποι στο συνέδριο της ΚΕΔΕ,
Η Λαϊκή Συσπείρωση απευθύνεται σε εσάς, που έρχεστε σε επαφή καθημερινά με τις τεράστιες ανάγκες των δημοτών, ανάγκες που στην πράξη δεν μπορείτε να ικανοποιήσετε, γιατί μπαίνουν στο δρόμο σας κάθε λογής εμπόδια. Σε εσάς, που βλέπετε πως αυτή η πραγματικότητα, είναι σε αντίφαση με τις δυνατότητες της εποχής μας, που θα έπρεπε να επιτρέπουν την ικανοποίηση του συνόλου των σύγχρονων αναγκών.
Αυτό είναι και το ερώτημα που θα πρέπει να απαντήσει το σημερινό μας συνέδριο, ποια είναι δηλαδή τα εμπόδια που βρίσκουμε μπροστά μας καθημερινά, τι κάνουμε και τι θα έπρεπε να κάνουμε για να τα ξεπεράσουμε, αλλά και ποιοι είναι οι στόχοι μας για τα επόμενα χρόνια. Να αξιοποιήσουμε την πείρα μας, ιδιαίτερα της περιόδου της πανδημίας. Δεν πρέπει να μένουμε στην περιγραφή των προβλημάτων. Μπορούμε να δώσουμε απάντηση, γιατί τα δίκαια αιτήματά μας, τα λαϊκά αιτήματα, δεν ικανοποιούνται από τη ΝΔ σήμερα, από το ΣΥΡΙΖΑ χθες, από το σύνολο των Κυβερνήσεων που γνωρίσαμε.
Όλοι μπορούμε να κατανοήσουμε, ότι για να ικανοποιηθούν οι λαϊκές ανάγκες, χρειάζονται πόροι οικονομικοί, μόνιμοι εργαζόμενοι. Αυτά δε δίνονται, γιατί θα λείψουν από αυτούς που κάνουν κουμάντο στην οικονομία. Εάν πραγματικά θέλουμε να δοθούν λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, πρέπει να διαλέξουμε άλλο δρόμο ανάπτυξης, άλλο δρόμο εξουσίας. Μόνο τότε θα σταματήσουμε να ερχόμαστε στα συνέδριά μας και να απαριθμούμε τα ίδια ανεπίλυτα προβλήματα, της υλοποίησης των σχεδίων πόλεως, της ανυπαρξίας σύγχρονων υποδομών, της διαχείρισης των απορριμμάτων κλπ.
Τα τελευταία χρόνια, έχουμε δει τρεις θεσμικές μεταρρυθμίσεις στην Τοπική Διοίκηση, τους νόμους του «Καποδίστρια», του «Καλλικράτη», του «Κλεισθένη», καθώς και πλήθος άλλων νομοθετικών παρεμβάσεων. Εκ του αποτελέσματος κρίνοντας (αν και εμείς προειδοποιούσαμε από πριν γι’ αυτό), βλέπουμε ότι η διοικητική μεταρρύθμιση δεν ωφέλησε το λαό. Οι Δήμοι μετατράπηκαν ολοκληρωτικά πια, σε κρατική υπηρεσία, σε μηχανισμό που υλοποιεί την πολιτική των Κυβερνήσεων, του κεφαλαίου, της Ε.Ε. Γίνονται φορείς της εμπορευματοποίησης μίας σειράς υπηρεσιών, που θα έπρεπε να είναι ευθύνη του κράτους, όμως περνάνε ως αρμοδιότητες στην Τοπική Διοίκηση, με στόχο από εκεί να δοθούν σε μία πορεία μία προς μία στους επιχειρηματίες. Γι’ αυτό και ο Πρωθυπουργός, δήλωσε στην παρουσίαση του προγράμματος Α. Τρίτσης, ότι «Σήμανε η ώρα του Δήμου μάνατζερ και πετυχημένου επιχειρηματία».
Γι’ αυτό και δεν κάνουν βήμα πίσω από τη στρατηγική τους της απαγόρευσης προσλήψεων μόνιμων εργαζομένων, γιατί ο ρόλος που επιφυλάσσουν για τους Δήμους, είναι αυτός του ελεγκτικού μηχανισμού, που το μόνο που θα κάνει θα είναι να διασφαλίζει τους κανόνες ανταγωνισμού ανάμεσα στους επιχειρηματικούς ομίλους, που θα λυμαίνονται κάθε έργο και κάθε υπηρεσία. Σ’ αυτή την κατεύθυνση κινείται και η προώθηση των Αναπτυξιακών Οργανισμών και Δικτύων, με βάση τις επενδυτικές προτεραιότητες στη δημοτική και δημόσια γη, το περιβάλλον, τη διαχείριση υγρών – στερεών αποβλήτων, τους υδάτινους πόρους, τον τομέα των μεταφορών και το μεταφορικό έργο, την ενέργεια και την πολιτική «απελευθέρωσής» της (π.χ. ΑΠΕ), την αγροτική παραγωγή, τον τουρισμό.
Συνάδελφοι,
Πέρασαν τα τελευταία χρόνια στους Δήμους πάνω από 200 αρμοδιότητες, με κριτήριο τη διευκόλυνση σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, της δράσης των επιχειρηματικών ομίλων και όχι την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών. Η τοπική και περιφερειακή διοίκηση έχει επιλεγεί και για την υλοποίηση μεγάλου μέρους του Ταμείου Ανάκαμψης, με συγκεκριμένη βέβαια ιεράρχηση έργων και δράσεων, ώστε να «σκοντάφτουμε» συνεχώς πάνω στα κριτήρια «επιλεξιμότητας», εάν θελήσουμε να ικανοποιήσουμε καμιά λαϊκή ανάγκη.
Μάλιστα, μας αξιοποιούν και προπαγανδιστικά, για να περάσουν τα σχέδιά τους, καθώς προβάλλουν την «αποκέντρωση» αρμοδιοτήτων από το κεντρικό κράτος προς τους Δήμους, ως φιλολαϊκή επιλογή, με πρόσχημα ότι εμείς βρισκόμαστε πιο κοντά στους πολίτες και γνωρίζουμε καλύτερα τις ανάγκες τους. Έτσι, αξιοποιούμαστε αφενός ως «αμορτισέρ», για να εκτονώνονται σε εμάς οι λαϊκές αντιδράσεις και αφετέρου, ανοίγει ο δρόμος για την αποποίηση των ευθυνών του κράτους, για τον κατακερματισμό υπηρεσιών, για τις οποίες η ευθύνη πρέπει να είναι ενιαία και πανελλαδική, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τις κοινωνικές υπηρεσίες, την υγεία – πρόνοια, την παιδεία.
Ας σκεφτούμε τις επιπτώσεις που θα είχε στην ήδη ελλιπή προστασία της υγείας του λαού μας, ειδικά κατά την πανδημία, το να είχε περάσει η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας στην ευθύνη της Τοπικής Διοίκησης, πράγμα που είναι διακηρυγμένη πρόθεση της κυβέρνησης και βρίσκεται και στο πρώτο πλάνο της διεκδίκησης των πλειοψηφιών των ΚΕΔΕ και ΕΝΠΑ. Η διάσπαση του ενιαίου συστήματος υγείας, θα έχει τραγικές συνέπειες στην υγεία του λαού, θα οδηγήσει ακόμη περισσότερο, σε υπηρεσίες «πολλών ταχυτήτων» και ανάλογα με το τι πληρώνεις. Θα ενισχυθεί, δηλαδή, η ταξική διαφοροποίηση, όπως θα γίνει και στην Παιδεία, αν περάσει το μέτρο της λεγόμενης «αποκέντρωσης» της σχολικής μονάδας και περάσουν κι άλλες αρμοδιότητες για τα σχολεία στους Δήμους. Το πού θα καταλήξουμε, το δείχνουν οι ανυπέρβλητες δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, για να λύσουμε ακόμα και το ζήτημα της καθαριότητας των σχολείων σήμερα.
Ταυτόχρονα, βέβαια, με τα παραπάνω, έχουν ήδη περάσει ή ετοιμάζονται να περάσουν στην ευθύνη μας μία σειρά τομείς, στους οποίους δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε, τη στιγμή μάλιστα, που τα συλλογικά όργανα της τοπικής και περιφερειακής διοίκησης, έχουν αποδεχτεί την περιστολή της χρηματοδότησης και δεν αντιδρούν ουσιαστικά στην αποψίλωσή μας από προσωπικό. Δεν αντιδρούν στο να στηρίζονται οι προϋπολογισμοί των Δήμων κυρίως στα λεγόμενα «ίδια έσοδα», που δεν είναι τίποτα άλλο, από φορολόγηση του λαού, για μία ακόμη φορά.
Βρισκόμαστε, λοιπόν, στη θέση, να «αγωνιούμε» να προσφέρουμε ποιοτικές υπηρεσίες και να πρέπει να διαχειριστούμε, ανάμεσα στα άλλα, τους παιδικούς σταθμούς, τις αθλητικές εγκαταστάσεις και τα δημοτικά γήπεδα, τις παιδικές χαρές, την Πολιτική Προστασία, τη ναυαγοσωστική κάλυψη, τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων, τα ετοιμόρροπα κτίρια σε όλη την έκταση του Δήμου, το σύνολο της καθημερινότητας.
Και τι σου λένε όλες οι Κυβερνήσεις, αλλά και η ίδια η πλειοψηφία της ΚΕΔΕ μέσω της στάσης της; Ότι αν δεν μπορείς να ανταποκριθείς σε αυτά, υπάρχει λύση, αυτή του ιδιώτη – εργολάβου! Εκχώρησε, δηλαδή, τη μόρφωση των παιδιών της πόλης σου, την προστασία της από φωτιές, από πλημμύρες κ.ο.κ., σε επιχειρηματίες, που θα ζητάνε το ανάλογο «αντίτιμο», για να προσφέρουν υπηρεσίες μισές, μακριά από τις πραγματικές ανάγκες των δημοτών.
Κι εσύ Δήμαρχε, Αντιδήμαρχε, δημοτικέ σύμβουλε, μην ασχολείσαι με αυτά, αλλά κοίτα να αξιοποιηθούν η γη, τα δάση, οι ακτές, από το τουριστικό κεφάλαιο. Κοίτα να γίνει η διαχείριση των απορριμμάτων με βάση τις ευρωενωσιακές κατευθύνσεις. Άφησε τους επιχειρηματικούς ομίλους να θησαυρίζουν, διαχειριζόμενοι τις βασικές ανάγκες των κατοίκων μιας πόλης. Φρόντισε να προωθηθούν οι ΑΠΕ, με οδηγό το στόχο για την «απελευθέρωση» της ενέργειας και μη σε νοιάζει που τα λαϊκά στρώματα της πόλης σου πληρώνουν «χρυσή» την κιλοβατώρα και βυθίζονται όλο και περισσότερο στην ενεργειακή φτώχεια. Ενώ ταυτόχρονα, ο Δήμος σου να δυσκολεύεται να πληρώσει την ηλεκτροδότησή του, να διασφαλίσει τα απαιτούμενα καύσιμα, τα εφόδια για να λειτουργήσει.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Η πλήρης κρατική χρηματοδότηση των Δήμων, έχει περάσει στα αζήτητα των διεκδικήσεων της ΚΕΔΕ, με περιτύλιγμα τη λεγόμενη οικονομική αυτονομία και αυτοτέλεια των Δήμων. Οι φόροι και τα τέλη των νοικοκυριών έχουν υπερκεράσει τους ΚΑΠ. Όσο μεγαλώνει η φορολεηλασία για τα εργατικά λαϊκά νοικοκυριά, τόσο περισσότεροι είναι οι πόροι που αφαιρούνται απ’ τη χρηματοδότηση των Δήμων και κατευθύνονται στις ανάγκες των μεγάλων επιχειρήσεων. Ο αντιλαϊκός ΕΝΦΙΑ, προβάλλει για κυβέρνηση, αστικά κόμματα, ΚΕΔΕ, ως η κυρία πηγή της χρηματοδότησης των δήμων στην επόμενη φάση. Η ηγεσία της ΚΕΔΕ, εν μέσω οικονομικής ασφυξίας, αρκείται σε «ευχολόγια» και αναζητά «το μερτικό» των Δήμων στους πενιχρούς πόρους του ΠΔΕ, στα ευρωενωσιακά χρηματοδοτικά προγράμματα και το Ταμείο Ανάκαμψης, ανεξάρτητα από το μόνιμο προσανατολισμό τους στις επιχειρηματικές στοχεύσεις.
Συνάδελφοι,
Η Λαϊκή Συσπείρωση σας καλεί να μη δεχτείτε να συνθλίβονται οι λαϊκές ανάγκες για τα κέρδη, να μην μπαίνει η ζωή και η ποιότητά της, στο «ζύγι» του κόστους – οφέλους.
Να μη δεχτούμε να απουσιάζουν από το πεδίο παρέμβασής μας, μία σειρά κρίσιμοι τομείς, όπως είναι η αντισεισμική, αντιπλημμυρική, αντιπυρική προστασία, η αξιοποίηση των ελεύθερων χώρων χωρίς ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, η στήριξη των κοινωνικών δομών, των ατόμων με αναπηρία, των παιδιών που βρίσκονται σε εξάρτηση, της σχολικής στέγης, του αθλητισμού και του πολιτισμού.
Γνωρίζουμε πως, παρά τις προσπάθειες κάποιων από μας, φιλολαϊκή τοπική ή περιφερειακή πολιτική, δεν μπορεί να υπάρξει, εφ’ όσον η γενική πολιτική παραμένει αντιλαϊκή. Με αυτή τη ματιά, στεκόμαστε ως εκλεγμένοι της Λαϊκής Συσπείρωσης απέναντι στις αντιδραστικές αλλαγές. Δίνουμε τις δυνάμεις μας, ώστε να οργανώνουμε την πάλη, τη διεκδίκηση μέσα από τα Δημοτικά Συμβούλια, σε συμπόρευση με το εργατικό – λαϊκό κίνημα, ενάντια στην προώθηση αντιδραστικών ανατροπών και στην Τοπική Διοίκηση.
Σε αυτή την κατεύθυνση, απλώνουμε το χέρι σε εκλεγμένους, που μπορεί ακόμη και να μη συμφωνούν με το σύνολο των εκτιμήσεών μας, αλλά εντοπίζουν τον αντιλαϊκό ρόλο που καλούνται να παίξουν οι Δήμοι και που αντιτάσσονται σε αυτόν. Καλούμε σε συμπόρευση μαζί μας, όσους αρνούνται να «βάλουν πλάτη» στην επιδείνωση της ζωής του λαού μας, των συμπολιτών μας. Όλους αυτούς, που καταλαβαίνουν ότι χρειάζονται «βαθιές» αλλαγές και κινητοποίηση του λαϊκού παράγοντα, για να έχουμε θετικές εξελίξεις στις πόλεις μας και τη χώρα μας».