1. Ξεκινάμε κατ’ αρχάς με το θέμα του κορωνοϊού. Πώς βιώσατε εσείς όλο αυτό το πρωτόγνωρο που ζήσαμε; Ως άνθρωπος πρωτίστως, αλλά και ως ο Δήμαρχος – υπεύθυνος μιας πόλης σαν την Πάτρα σε μια τόσο έκτακτη συνθήκη. Τι σκεφτήκατε πιο έντονα, τι φοβηθήκατε περισσότερο;

Ζήσαμε μία περίοδο δοκιμασίας της δημόσιας υγείας, κατά την οποία απαιτούνταν μέτρα σε πολλές κατευθύνσεις. Το πρώτο και βασικό θέμα, που βγήκε στην επιφάνεια με τον πιο κραυγαλέο τρόπο, είναι η κατάσταση στην οποία βρίσκεται το υγειονομικό μας σύστημα, το πόσο δίκιο είχε το Δημοτικό Συμβούλιο και οι φορείς της πόλης που διεκδικούσαν αλλαγή πολιτικής και μέτρα, για να έχουμε ένα Δημόσιο Σύστημα Υγείας αντίστοιχο των δυνατοτήτων της εποχής μας.

Το πρώτο που μας απασχόλησε ήταν η προστασία της υγείας του λαού της πόλης μας και τα μέτρα που θα έπρεπε να πάρουμε σε αυτή την κατεύθυνση. Γι’ αυτό και από την πρώτη στιγμή του ξεσπάσματος της πανδημίας, με ευθύνη απέναντι στο λαό της Πάτρας και στα παιδιά του, βρισκόμασταν σε συνεχή συνεργασία με τους υπεύθυνους του ΕΟΔΥ, υλοποιήσαμε ορισμένα απαραίτητα περιοριστικά μέτρα, πήραμε μέτρα στην κατεύθυνση προστασίας και στήριξης του προσωπικού μας και των δημοτών, με ταυτόχρονη διατύπωση σχετικών διεκδικήσεων.

Η μεγάλη αγωνία μας ήταν και είναι να μην πληρώσουν τα φτωχά λαϊκά στρώματα με τη ζωή τους και την υγεία τους τις διαχρονικές ελλείψεις και την εντεινόμενη υποχρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος υγείας. Αντίστοιχα, να προστατευθούν από τις οικονομικές συνέπειες της πανδημίας, η οποία έδρασε σαν καταλύτης, επιτάχυνε την καπιταλιστική οικονομική κρίση που ήδη είχε αρχίσει να «αχνοφαίνεται».

  1. Από αυτή την περιπέτεια πόσο πληγωμένη βγαίνει η Πάτρα; Και ποιες είναι οι πρώτες κινήσεις – προτεραιότητες που θεωρείτε απαραίτητες να γίνουν για να σταθεί όρθια;

Η βασική πληγή του πατραϊκού λαού την περίοδο μετά την πανδημία –καθώς και του ελληνικού λαού συνολικά-, έχει να κάνει με τη διαχείριση των επιπτώσεών της, οι οποίες θα φορτωθούν συνολικά στις πλάτες του.

Ήδη άρχισε να γίνεται κατανοητό, ότι η πρόταση της Κομισιόν για χρηματοδότηση –η οποία βέβαια θα κατευθυνθεί προς τους επιχειρηματικούς ομίλους, όπως έγινε κατανοητό από τα διαγγέλματα του Πρωθυπουργού-, συνοδεύεται από «βαριά δεσμά» και όρους, που σημαίνει επιπλέον «μνημόνια» για το λαό, τα οποία θα έρθουν να προστεθούν στα μέτρα που είναι σε ισχύ.

Ο Δήμος μας και οι υπηρεσίες του, όλο αυτό το διάστημα, κατέβαλε υπεράνθρωπες προσπάθειες για να κρατήσει του δημότες μας όρθιους. Πήρε τόσο οικονομικά μέτρα (επιπλέον μείωση δημοτικών τελών, αναστολή υποχρεώσεων προς το Δήμο κτλ), όσο και μία σειρά μέτρα στήριξης μέσω του Κοινωνικού μας Οργανισμού, ο οποίος προσέφερε σε εκατοντάδες συνδημότες μας έτοιμο φαγητό, τρόφιμα, βοήθεια στο σπίτι, βοήθεια τόσο πρακτική όσο και ψυχολογική.

Γνωρίζουμε όμως, ότι αυτά δεν φτάνουν, τα προβλήματα θα συνεχίσουν, από τη στιγμή που η κυβέρνηση δεν έχει εξασφαλίσει εισόδημα για όλους, ειδικά για όσους έμειναν άνεργοι, για τους εποχιακούς εργαζόμενους. Αυτό είναι το πρώτο που θα διεκδικήσουμε, καθώς είναι το βασικό ζήτημα, ώστε να καταφέρουν οι συμπολίτες μας να σταθούν όρθιοι.

  1. Λέτε συχνά ότι «όμορφη πόλη, είναι πόλη χωρίς ανεργία». Ο Δήμος τι κάνει για αυτό;

Η ανεργία είναι ένα από τα κύρια ζητήματα που μας απασχολεί από την πρώτη στιγμή που αναδειχθήκαμε στη δημοτική αρχή, το 2014. Γνωρίζουμε από τις καθημερινές επαφές μας με χιλιάδες συμπολίτες μας, ότι πρόκειται για το νούμερο 1 πρόβλημα στην πλειοψηφία των λαϊκών νοικοκυριών.

Το πρόβλημα αυτό, δεν λύνεται με ημίμετρα, ούτε με προσωρινές λύσεις και «τσιρότα». Η αλήθεια είναι ότι η ουσία του φτάνει στην καρδιά των προβλημάτων του καπιταλιστικού συστήματος.

Ο μόνος δρόμος για να κατακτήσουμε αυτά που μας αξίζουν, ανάμεσά τους και η δουλειά με δικαιώματα, η προστασία από την ανεργία και τις συνέπειές της, είναι αυτός του αγώνα. Μπήκαμε μπροστά ώστε ο λαός να μην υπομένει αγόγγυστα τα βάσανά του, να μη συνηθίζει στη φτώχεια, να μη χαμηλώνει των πήχη των προσδοκιών και των απαιτήσεών του. Δεν ξεχνιέται ούτε παραγράφεται, το ότι πορευτήκαμε μέχρι την Αθήνα, για να γίνουν γνωστά τα προβλήματα και τα αιτήματα των άνεργων συμπολιτών μας, το ότι την επόμενη χρονιά «πλημμυρίσαμε» με κόσμο τη Γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου με τον ίδιο σκοπό. Ότι διοργανώσαμε δράσεις σε όλες τις λαϊκές συνοικίες, με μεγάλη συγκέντρωση στο Νότιο Πάρκο ως κορύφωση.

Σε αυτό το δρόμο θα συνεχίσουμε. Παρά το πλήθος έργων και δομών που προχωρήσαμε και προχωρούμε, με αποτέλεσμα να έχουν περισσότεροι συμπολίτες μας δουλειά, χρειάζεται να πάμε στην αιτία, στην κυριαρχία των λίγων. Χρειάζεται ανατροπή, κυριαρχία αυτών που χτίζουν τη χώρα μας, άλλος δρόμος ανάπτυξης.

  1. Η πόλη έχασε τη Νομική. Τώρα κινδυνεύει να χάσει και μεγάλο μέρος των φοιτητών της αν επικρατήσει η εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Φταίει η μοίρα μας ή κάτι άλλο;

Ως Δημοτική Αρχή στηρίξαμε την ίδρυση της Νομικής Σχολής στην Πάτρα και αντιτεθήκαμε στην κατάργηση του Νόμου για την ίδρυσή της στην πόλη μας. Με τις καταργήσεις και συγχωνεύσεις σχολών παίζονται παιγνίδια σε βάρος των φοιτητών και των οικογενειών τους.

Το βασικό ζήτημα, το οποίο αφορά συνολικά στο σχεδιασμό της Ανώτατης Εκπαίδευσης, αλλά ήρθε ακόμα περισσότερο στο προσκήνιο κατά την περίοδο της πανδημίας, είναι η διαχρονική κρατική ευθύνη που έχει αφήσει τα πανεπιστημιακά ιδρύματα στο έλεος της υποχρηματοδότησης, χωρίς τις αναγκαίες και κατάλληλες υποδομές και προσωπικό εκπαίδευσης, καθαριότητας, συντήρησης και λειτουργίας.

Η κατάσταση αυτή έχει επιπτώσεις και στους φοιτητές που σπουδάζουν στην Πάτρα, καθώς η κυβέρνηση πρέπει να τους διασφαλίσει τους κατάλληλους όρους, ώστε να συνεχίσουν τις σπουδές τους, σε ασφαλείς υποδομές, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι οικονομική κατάσταση στα περισσότερα σπίτια έχει δυσκολέψει και αναμένεται να δυσκολέψει ακόμα περισσότερο, αν κρίνουμε από τα πολλαπλά «μνημόνια» που θα έρθουν να προστεθούν στη ζωή μας.

Δεν τίθεται λοιπόν ζήτημα «κακής μοίρας», αλλά ζήτημα προτεραιοτήτων των κυβερνήσεων, οι οποίες δεν έχουν στην ατζέντα τους πολύ ψηλά τη στήριξη των παιδιών των λαϊκών οικογενειών.

  1. Προσφάτως τέθηκε ζήτημα Φυσικού Αερίου. Πείτε μας τη φιλοσοφία σας για αυτό.

Με συνέπεια τα τελευταία χρόνια, απαιτούμε από τις Κυβερνήσεις την έλευση του φυσικού αερίου μέσω αγωγού, στην περιοχή μας. Υποστηρίζουμε την παροχή του φυσικού αερίου στην πόλη μας και γενικότερα στη Δυτική Ελλάδα, εφόσον αυτή γίνει με όρους που θα διασφαλίζουν την πρόσβαση της λαϊκής οικογένειας σε φθηνή ενέργεια, θα εγγυώνται την ασφάλεια των κατοίκων, αλλά και του φυσικού περιβάλλοντος.

Οι Κυβερνήσεις και οι Περιφερειακές Αρχές, αντί να ικανοποιήσουν το αίτημα των κατοίκων της Πάτρας και της Δυτικής Ελλάδας, αρνούνται επί πολλά χρόνια την κατασκευή του αγωγού, που έχει φτάσει στην Κόρινθο και την Τρίπολη.

Το Σύμφωνο Συνεργασίας για την δημιουργία δικτύου διανομής φυσικού αερίου της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας όχι μόνο δεν δίνει λύση στην άρση της ενεργειακής φτώχειας, αλλά θέτει και σε κίνδυνο την ασφάλεια και την υγεία των κατοίκων, γιατί το αέριο θα μεταφέρεται με βυτιοφόρα οχήματα, σε δρόμους με δύσκολες κυκλοφοριακές συνθήκες. Ταυτόχρονα, εγείρονται σοβαρά ζητήματα ασφάλειας για τις τέσσερις εκτάσεις που προτείνεται να γίνουν οι εγκαταστάσεις, αφού είναι κοντά σε κατοικημένες περιοχές.

Ήρθε η ώρα η πόλη μας να έχει αυτά που δικαιούται.

  1. Η Πατρών – Πύργου, ένα ακόμα μεγάλο κεφάλαιο. Ποια είναι η εκτίμησή σας για την έκβαση του πολυσυζητημένου και βαμμένου με αίμα αυτού θέματος;

Θα συνεχίσουμε να επιμένουμε και να διεκδικούσε την κατασκευή ενός σύγχρονου αυτοκινητόδρομου από Πάτρα για Πύργο – Τσακώνα, ασφαλή, και χωρίς διόδια. Παράλληλα, απαιτούμε νέα χάραξη. Τη λεγόμενη «Νότια Χάραξη» από το Μιντιλόγλι μέχρι την Κάτω Αχαΐα, για να μην καταστραφεί η υπάρχουσα οικιστική δομή, να μην τριχοτομηθούν οι περιοχές από τις οποίες περνά, να μην έχουμε περιβαλλοντική και αισθητική υποβάθμιση.

Αυτό το έργο θα μπορούσε μέχρι σήμερα να είχε κατασκευαστεί και μάλιστα θα μπορούσε να είχε συνδυαστεί με νέα χάραξη της σιδηροδρομικής γραμμής, παράλληλα με τον αυτοκινητόδρομο.

Η έκβαση του ζητήματος είναι θέμα πολιτικής βούλησης και αποφασιστικής παρέμβασης των τοπικών κοινωνιών, καθώς δεν είναι αντικειμενικό το ότι το έργο καθυστερεί εδώ και δεκαετίες, με τραγικές συνέπειες. Είναι ο ανταγωνισμός των μεγαλοεργολάβων για το ποιος θα κερδίσει από την κατασκευή και τη λειτουργία του αυτοκινητόδρομου, καθώς και η λογική «κόστους – οφέλους» που προκαλούν τις καθυστερήσεις.

  1. Το τρένο πρέπει να φθάσει στο λιμάνι. Η πρόθεσή σας να αντισταθείτε, αν έρθει επίγεια, μήπως θα είναι πιο επιζήμια επειδή θα προκαλέσει καθυστερήσεις; Τι πιστεύετε;

Η λογική «αφού δεν γίνεται αλλιώς, ας υποχωρήσουμε για να μη χαθεί το έργο», μόνο επιζήμια μπορεί να είναι για τα δικαιώματα, για την ποιότητα ζωής του πατραϊκού λαού.

Δεν δεχόμαστε τη λογική ότι τελείωσαν τα χρήματα στο ακροτελεύτιο τμήμα μία σιδηροδρομικής γραμμής εκατοντάδων χιλιομέτρων, η οποία πουθενά δεν έχει περάσει επιφανειακά μέσα από πυκνοδομημένο αστικό ιστό, όπως επιχειρείται να γίνει στην Πάτρα.

Ας αναλογιστούν όλοι όσοι «σκίζουν τα ιμάτιά τους» για πιθανές καθυστερήσεις, τι σημαίνει για την πόλη το να τη διαπερνούν τείχη. Μία τέτοια απόφαση, υποθηκεύει τη λειτουργία της πόλης μας (δεν είναι υπερβολή) για εκατονταετίες, αφού μία τέτοια παρέμβαση είναι πάρα πολύ δύσκολο να αντιστραφεί.

Επιπλέον, με βάση το χρονοδιάγραμμά τους, το τρένο έπρεπε να είχε φτάσει στο Νέο Λιμάνι και να λειτουργούσε, αλλά δυστυχώς είναι ακόμα στο Κιάτο. Εμείς φταίμε γι’ αυτό;

  1. Η αξιοποίηση του θαλασσίου μετώπου, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το μεγάλο στοίχημα για την πόλη; Πώς ο κορωνοϊός δεν εμπόδισε την εξέλιξη της διαδικασίας;

Η διαδικασία προκήρυξης του Πανελλήνιου Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού δύο σταδίων για την «Ανάπλαση του Παραλιακού Μετώπου της Πάτρας» ήταν μακρόχρονη, καθώς πρόκειται για ένα αξιόλογο έργο, με ευρύτερη κοινωνική, αρχιτεκτονική, πολεοδομική, συμβολική και περιβαλλοντική σημασία.

Σε όλη την περίοδο της καραντίνας, οι αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου, με αίσθημα ευθύνης, συνέχισαν τη δουλειά –όποτε χρειαζόταν ακόμα και από το σπίτι-, πράγμα που έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο στο να μην έχουμε καθυστερήσεις λόγω της έκτακτης αυτής κατάστασης

  1. Επίσης για ποια έργα που προχωρούν είστε τώρα υπερήφανος;

Είμαστε ιδιαίτερα υπερήφανοι, τόσο για όσα έχουμε υλοποιήσει έως σήμερα, όσο και για το γεγονός ότι μία σειρά μεγάλα και μικρά έργα που έχει ανάγκη η πόλη μας, έχουν ενταχθεί στο Τεχνικό Πρόγραμμα του Δήμου για το επόμενο διάστημα.

Αρχικά, το για χρόνια εγκαταλελειμμένο κτίριο του Αρσακείου διαμορφώνεται σε νέο σύγχρονο Δημαρχείο, στο οποίο θα μετεγκατασταθούν πολλές από τις υπηρεσίες του Δήμου μέσα στη χρονιά. Μιλάμε για ένα εμβληματικό κτίριο, που αφενός θα κάνει τις συνθήκες εργασίας και εξυπηρέτησης των δημοτών καλύτερες και αφετέρου θα εξοικονομήσουμε μέσω αυτού χιλιάδες ευρώ ετησίως, που πήγαιναν σε ενοίκια.

Το φράγμα Πείρου – Παραπείρου γεμίζει. Μέχρι το 2026 το νερό θα το παίρνουμε δωρεάν, εφόσον υλοποιηθεί ο σχεδιασμός που είναι σε εξέλιξη, υπό την εποπτεία της Ειδικής Υπηρεσίας Δημοσίων Έργων, που προβλέπει τη συντήρηση – λειτουργία του έργου για 5 χρόνια.

Επίσης, είναι σε εξέλιξη και ενταγμένα σε χρηματοδοτικά προγράμματα, έργα ύδρευσης και αποχέτευσης προϋπολογισμού 61 εκατομμυρίων ευρώ, χωρίς χρέωση μέσω ανταποδοτικών στους κατοίκους της πόλης.

Προχωράει προς υλοποίηση ο σχεδιασμός στη διαχείριση των απορριμμάτων, ο νέος ΧΥΤΥ στου Φλόκα, η κομποστοποίηση, η ανακύκλωση, το εργοστάσιο διαχείρισης απορριμμάτων.

Η ανάπλαση σχολείων, αθλητικών χώρων, παιδικών χαρών, οι ασφαλτοστρώσεις, μπαίνουν συνεχώς στη ζωή της πόλης.

Έχουν, επίσης, εγκριθεί μία σειρά αναπλάσεις, όπως αυτές της Άνω Πόλης, της Κάτω Πόλης, των Ζαρουχλέικων, του έλους και της Πλαζ στην Αγυιά, των Καντριάνικων. Ανακαινίζονται τα κτίρια του Δημοτικού Ωδείου, του Θεάτρου Απόλλων, της Βιβλιοθήκης, του Παλαιού Νοσοκομείου, του Εργοστασίου Τέχνης, των Παλαιών Σφαγείων, των Σταφιδικών Αποθηκών του ΑΣΟ. Δημιουργείται δίκτυο ποδηλατοδρόμων.

Τα έργα αυτά, θα μπουν τα επόμενα χρόνια στη ζωή της πόλης, στην καθημερινότητα των πολιτών. Είμαστε υπερήφανοι για την αποφασιστική συμβολή μας σε αυτό.

  1. Πώς κρίνετε – σχολιάζετε την στάση (ενοποίηση) αντιπολιτευτικών παρατάξεων προς τη δική σας παράταξη στο Δημοτικό Συμβούλιο;

Πιστεύουμε ότι πια οι μάσκες έχουν πέσει, το «μαύρο μέτωπο» που έχει συγκροτηθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο της Πάτρας, αποκαλύφθηκε, είναι φανερό σε όλο τον πατραϊκό λαό. Την ώρα που στην κεντρική πολιτική σκηνή η Νέα Δημοκρατία, ο ΣΥΡΙΖΑ και από κοντά το ΚΙΝΑΛ «σκυλοτρώγονται», λόγω των υποτιθέμενων μεγάλων πολιτικών διαφορών, οι παρατάξεις τους στον Δήμο Πατρέων δείχνουν πλήρη ομοψυχία και συμπόρευση κατά της δημοτικής αρχής της Λαϊκής Συσπείρωσης.

Είναι πια ξεκάθαρο ότι η πλειοψηφία των δημοτικών συμβούλων των άλλων παρατάξεων συνεδριάζουν, συντονίζονται και παρουσιάζονται ως ενιαία παράταξη, ως «ένα σώμα μια ψυχή», με πολλούς εκπροσώπους. Έχουν κοινή γραμμή πλεύσης και ενιαίο στόχο, να βάλουν εμπόδια στη φιλολαϊκή πολιτική της δημοτικής αρχής.

Στην ουσία, δεν κράτησαν ποτέ ξεκάθαρη στάση ούτε απέναντι στους ψηφοφόρους τους, καθώς προ των δημοτικών εκλογών, ο καθένας πρότασσε ένα δήθεν διαφορετικό, «ανεξάρτητο» και «αναντικατάστατο» πρόγραμμα, το οποίο αμέσως μετά τις εκλογές πολύ γρήγορα αντικαταστάθηκε από ενιαία γραμμή σε όλα τα ζητήματα.

Έχουμε εμπιστοσύνη στον πατραϊκό λαό, ο οποίος βλέπει και κρίνει.

  1. Δεν γεννηθήκατε στην Πάτρα αλλά γίνατε Δήμαρχος της πόλης. Τι νιώθετε για αυτήν; Και τι θέλετε να έχετε αφήσει στην πόλη, φεύγοντας από Δήμαρχος;

Το γεγονός πως δεν γεννήθηκα στην Πάτρα –παρόλο που ζω δεκαετίες στην πόλη και έχω συνδέσει τη ζωή μου μαζί της-, με κάνει να αισθάνομαι ακόμα μεγαλύτερη ευθύνη απέναντι στους συμπολίτες μου, απέναντι στο χρέος που συνολικά ως δημοτική αρχή αναλάβαμε απέναντί τους.

Δεν επιζητάμε την προσωπική καταξίωση και την υστεροφημία, είναι χαρακτηριστικό ότι μέχρι σήμερα δεν έχουμε βάλει πουθενά στην πόλη το όνομά μας, όπως ήταν και είναι σύνηθες από την πλειοψηφία των δημοτικών αρχών. Άλλωστε, ό,τι καταφέρνουμε οφείλεται στη συλλογική προσπάθεια, αλλά και στην πολιτική μας κατεύθυνση, αυτή της εργατικής – λαϊκής αντιπολίτευσης σε όλες τις συνθήκες.

Βασικός μας στόχος είναι, όσο θα είμαστε στη θέση της δημοτικής αρχής, να συμβάλλουμε στη βελτίωση της ζωής των πατρινών, στην εικόνα και τη λειτουργία της πόλης. Με τα μέτρα ανακούφισης που παίρνουμε, να σηκώσουμε ένα βάρος από τις πλάτες των συμπολιτών μας.

Το σημαντικότερο όμως κατόρθωμά μας θα είναι να έχουμε βάλει ένα λιθαράκι στο ν α στηριχθούν οι αγώνες της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, της νεολαίας, ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης και της Ε.Ε., που αυξάνουν τη φτώχεια, την ανεργία και την εξαθλίωση. Να έχουμε κρατήσει όρθιο το ηθικό, να έχουμε τροφοδοτήσει την όρεξη για αγώνα, για αντίσταση, για διεκδίκηση. Να έχουμε κάνει όσους περισσότερους συμπολίτες μας γίνεται, να πιστέψουν ότι έχουν τη δύναμη να ορθώσουν ανάστημα απέναντι στο σύστημα, να αμφισβητήσουν τις κατευθύνσεις και τις αποφάσεις των κυβερνήσεων, των οργάνων εξουσίας, όσο ισχυρά και αν φαίνονται αυτά.