Σε εκδήλωση με τίτλο «Γυναίκες της Ελλάδας, Γυναίκες της Ανθρωπότητας», που διοργάνωσε ο Σύλλογος Νέων Καλλιτεχνών Πατρών, στο πλαίσιο του Εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας, στο Δημοτικό Θέατρο «Απόλλων», παραβρέθηκε ο Δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης.
Στον σύντομο χαιρετισμό του ο Δήμαρχος, ανέφερε μεταξύ άλλων, τα εξής:
«Η ιστορική επέτειος της 8ης Μάρτη, της Παγκόσμιας Μέρας της Γυναίκας, φέρνει στη μνήμη τον αγώνα των εργατριών από τα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης το 1857.
Η μεγάλη της σημασία είναι ότι έθεσε στην πρώτη γραμμή την ανάγκη της πάλης για ισότιμα δικαιώματα ανδρών και γυναικών στην εργασία, στη μόρφωση, στην κοινωνική ζωή. Αυτό βάζει τη σφραγίδα του στην επέτειο.
Ο πραγματικός χαρακτήρας της 8ης Μάρτη μπορεί να είναι άγνωστος σε πολλές γυναίκες, γιατί ακριβώς έχει διαστρεβλωθεί το νόημά της, ο αγωνιστικός, διεκδικητικός χαρακτήρας της επετείου. Αν και έχουν περάσει 160 χρόνια, συνεχίζεται η προσπάθεια να μετατραπεί από σύμβολο λαϊκού αγώνα για όλα τα κοινωνικά δικαιώματα των γυναικών του καθημερινού μόχθου, σε μια ανούσια μέρα που οι γυναίκες «γιορτάζουν» και «διασκεδάζουν» μεταξύ τους. Και την επόμενη μέρα, οι γυναίκες συνεχίζουν την άχαρη, γεμάτη δεσμά από τη φυλετική καταπίεση και την εκμετάλλευση, ζωή.
Στο όνομα της «κοινωνικής ισότητας», ΕΕ, κεφάλαιο, κυβερνήσεις, τα προηγούμενα χρόνια, κατήργησαν θετικές ρυθμίσεις υπέρ των εργαζόμενων γυναικών που ανταποκρίνονταν στις ιδιαίτερες ανάγκες τους λόγω της μητρότητας. Αύξησαν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια για άνδρες και γυναίκες, κατήργησαν την 5ετή διαφορά, στην κατεύθυνση της «ενεργού γήρανσης», της παράτασης του εργάσιμου βίου.
Την ίδια στιγμή, χαρίζουν πρόστιμα και χρέη εκατομμυρίων στους μεγαλοεπιχειρηματίες, απαλλάσσουν τους εργοδότες από τις ασφαλιστικές εισφορές, τη φορολογία.
Επικαλούνται τα υψηλά ποσοστά ανεργίας των γυναικών για να αξιοποιήσουν αντιδραστικά τη σχέση της γυναίκας με τη μητρότητα. Χρησιμοποιούν τη γυναικεία εργασία σε ληξιπρόθεσμα προγράμματα κακοπληρωμένης και ανασφάλιστης δουλειάς, σε υποβαθμισμένες υπηρεσίες κοινωνικής φροντίδας της Τοπικής Διοίκησης, διάφορων ΜΚΟ και «κοινωνικών συνεταιρισμών». Είναι η «σύγχρονη» στρατηγική της ΕΕ και των κυβερνήσεων για να συρρικνωθούν κοινωνικές υπηρεσίες και υποδομές, μετακυλώντας το βάρος στο εργατικό, λαϊκό εισόδημα, με τις αυξημένες πληρωμές για Παιδεία-Υγεία-Πρόνοια.
Σήμερα, η γυναίκα των λαϊκών στρωμάτων «...διπλά δεσμά πρέπει να σπάσει».
Η συλλογική, ριζοσπαστική δράση των γυναικών είναι στοιχείο για να ανοίξουν δρόμοι στη λαϊκή πάλη, μπροστά στις σύγχρονες συνθήκες, που ξεδιπλώνεται η επίθεση του κεφαλαίου, της κυβέρνησης, των ιμπεριαλιστικών συμμάχων της απέναντι στα εργασιακά, ασφαλιστικά, κοινωνικά δικαιώματα του λαού μας».