«Πως θα μπορούσα να λείψω από μια τέτοια πορεία που στις σημαίες της γράφει το διαχρονικό σύνθημα "Ειρήνη και Δουλειά ζητάει η Εργατιά".
Το αντιιμπεριαλιστικό-φιλειρηνικό Κίνημα στην Ελλάδα, η ΕΕΔΥΕ, γεννήθηκε και μάτωσε στις εργατογειτονιές του μόχθου, της φτώχειας, της ανεργίας, του αγώνα στην Αθήνα, τον Πειραιά, την Θεσσαλονίκη, σε όλη τη χώρα. Σε εκείνους τους δρόμους, περπάτησαν ο Νικηφορίδης και ο Λαμπράκης, οι εκατοντάδες χιλιάδες αγωνιστών. Πορεύτηκαν πάντα μαζί με την εργατική τάξη από τότε που οι ναυτεργάτες αρνήθηκαν να φορτώσουν πολεμικό υλικό για την Κορέα, έως τότε που οι εργάτες με τον δικό τους κλεμμένο ιδρώτα, έχτιζαν το "μεταπολεμικό θαύμα" στις φάμπρικες της Γερμανίας, στου Βελγίου τις στοές και όχι μόνο.
Πως θα μπορούσα να λείψω από μια τέτοια πορεία, ιδιαίτερα σήμερα, που ο ίδιος πάντα αίτιος -το κεφάλαιο και το σύστημά του- τσακίζει την εργατική τάξη και όλους τους εργαζόμενους, στέλνει κόσμο στις στρατιές των ανέργων, ματοκυλάει τους λαούς με τους άδικους πολέμους που γίνονται για τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών και μόνο.
Όλοι εμείς μπορούμε χωρίς τους εκμεταλλευτές γιατί πραγματικά χωρίς εμάς "γρανάζι δεν γυρνά".
Θα συμμετέχω στην πρωτοβουλία του Δήμου Πατρέων, όλες τις ημέρες, δίνοντας όλες μου τις δυνάμεις και σήμερα και αύριο για να ανοίξει ο δρόμος για την ζωή που μας αξίζει».