O κύκλος των θερινών προβολών του Δημοτικού Κινητού Κινηματογράφου, που διοργανώνει και φέτος ο Πολιτιστικός Οργανισμός του Δήμου Πατρέων, «κλείνει» στις 9.30 το βράδυ της Πέμπτης 13 Σεπτεμβρίου, στο χώρο του 20ου Γυμνασίου της Περιβόλας, με την προβολή της ταινίας «Το Μαγαζάκι της Κεντρικής Οδού».
Μια ταινία η οποία έχει αποσπάσει το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης από την Αμερικανική Ακαδημία, και η οποία προβλήθηκε στο Φεστιβάλ των Καννών ενώ ήταν υποψήφια για Όσκαρ Α’ Γυναικείου ρόλου.
Ένα φιλμ το οποίο οι κριτικοί χαρακτήρισαν αριστούργημα και το οποίο ήταν το πρώτο του νέου Τσέχικου «κύματος» που απέκτησε διεθνή φήμη.
«Το Μαγαζάκι της Κεντρικής Οδού», είναι μία ζεστή και χιουμοριστική ταινία, συνηθισμένων ανθρώπων, οι οποίοι πιάστηκαν στον ιστό τραγικών ιστορικών γεγονότων. Μία ταινία δυναμική και συνάμα μνημείο απλότητας
Ο κοινωνικά ασήμαντος χαρακτήρας που υποδύεται ο Κρόνερ, γίνεται ξαφνικά αντικείμενο για μαζική δολοφονία. Αυτό σε αντίθεση με ολόκληρη τη ζωή του, οδηγεί στην προδοσία του εαυτού του και στο τραγικό τέλος που δίνει στη ζωή του. Η ταινία είναι αφιερωμένη σε εκείνους που πίστευαν ότι θα μπορούσαν να παραμείνουν ηθικά καθαροί, ακόμη και μετά από συνεργασία με τους εγκληματίες πολέμου.
Η ΤΑΙΝΙΑ…
Η ταινία τοποθετείται την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, στο Σλοβακικό Τμήμα της Τσεχοσλοβακίας. Ο Άντον "Τόνο" Μπρτκο είναι ένας φτωχός ξυλουργός, που ζει με τη γυναίκα του την φιλάργυρη και λάγνα Εβελίνα, η οποία δεν τον εκτιμά και πολύ. Ένα βράδυ, θα τους επισκεφτεί η αδελφή της με τον σύζυγό της, ο οποίος είναι διοικητής στην πόλη. Τότε θα του δώσει την ιδιοκτησία ενός μαγαζιού κουμπιών που βρίσκεται στην Κεντρική Οδό, του οποίου η ιδιοκτήτρια είναι μία ηλικιωμένη Εβραία, σχεδόν κωφή. Όλο αυτό είναι μέρος της διαδικασίας αποκλεισμού και εξόντωσης των εβραίων της πόλης.
Όταν ο Τόνο πηγαίνει την επόμενη μέρα στο μαγαζί γνωρίζει την κυρία Λατμάνοβα, μια καλοσυνάτη και αγαθή ιδιοκτήτρια, η οποία όμως δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει. Ένα μέλος της αντίστασης, ο Κουχάρ, προτείνει στον Τόνο να μείνει κι αυτή στο μαγαζί και να της πουν ότι απλά ότι θα τη βοηθούσε κι έτσι έκανε, ενώ αυτή πιστεύει ότι έχει σταλεί από μακρινούς συγγενείς για να την βοηθήσουν. Στην πορεία η καλοσύνη και η αφέλεια της ηλικιωμένης σκλαβώνουν τον Τόνο, ο οποίος αρχίζει και τη συμπαθεί. Ωστόσο της φτιάχνει και όλα τα έπιπλα τα οποία ήταν ερείπια. Με τον καιρό, φτάνει η ώρα που οι Αρχές θα μάζευαν του Εβραίους και θα τους στέλνανε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Ο Τόνο, που βρισκόταν σε αμηχανία γιατί δεν ήξερε τι να κάνει, αρχίζει και πίνει μες το μαγαζί, βλέποντας, μπροστά από ένα μνημείο που μόλις φτιάχτηκε, τις Αρχές να μαζεύουν τους Εβραίους. Όταν ξύπνησε η κυρία Λατμάνοβα, αρχικώς νευρίασε που είδε ημέρα Σαββάτου, ανοιχτό το μαγαζί και παρά τις προσπάθειες του Τόνο να της εξηγήσει τι γίνεται και πως πρέπει οπωσδήποτε να κρυφτεί, εκείνη δεν καταλαβαίνει. Αργότερα, όμως και καθώς έπινε ο Τόνο, φοβήθηκε πως ο κουνιάδος του, του είχε δώσει το μαγαζί για να τον ονομάσει Φιλοεβραίο, που τελικά από ό,τι έμαθε, από τον Κουχάρ, είναι χειρότερο από το να είσαι Εβραίος για αυτούς. (Ο Κουχάρ επίσης συλλήφθηκε και βασανίστηκε). Έτσι, αποφασίζει να την παραδώσει από μόνος του. Η Λουντμάνοβα μέσα στον πανικό τρόμαξε και δεν ήθελε να φύγει.
Οι Εβραίοι έχουν φύγει και φαινομενικά η κυρία Λατμάνοβα να έχει γλιτώσει. Όμως, το μαγαζί πλησιάζει ο μπατζανάκης του και καθώς παλεύει να την κρύψει για να μη τη δουν, τη σκοτώνει κατά λάθος. Μόλις τη βλέπει νεκρή, κλείνει το μαγαζί και αυτοκτονεί δια απαγχονισμού. Μετά και οι δυο σαν σε όνειρο βγαίνουν καλοντυμένοι από το μαγαζί με τη συνοδεία φιλαρμονικής.
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Γιαν Κανταρ – Ελμαρ Κλος
ΣΕΝΑΡΙΟ: Λάντισλαβ Γκρόσμαν (συγγραφέας)
Έλμαρ Κλος
Γιαν Καντάρ
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Ζόζεφ Κρόνερ, Ίντα Καμίνσκα,
Χάνα Σλίβκοβα, Μάρτιν Χολύ
Φράντιτσεκ Ζβάρικ κ.α.
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: Milos Broz, Jaromír Lukás
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Vladimír Novotný
ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Zdeněk Liška
ΜΟΝΤΑΖ Diana Heringova, Jaromír Janácek
ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ Marie Rosenfelderova
ΓΛΩΣΣΕΣ Τσέχικα, Εβραικά
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ