Συνέντευξη στην εφημερίδα “Πολιτεία” και στο δημοσιογράφο Αχιλλέα Ροδίτη, παραχώρησε, την Παρασκευή (19/05) πριν τις εκλογές, ο Δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης. Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο φύλλο της Δευτέρας 22 Μαΐου:
-Πόσο εξαρτάται το μέλλον της Πάτρας και ο σχεδιασμός του Δήμου από την επόμενη μέρα των εκλογών;
Κ.Π.: Με βάση τις ανάγκες που έχει ο Δήμος, δηλαδή ο λαός μας, προφανώς μας νοιάζει το αποτέλεσμα. Αλλά το θέμα είναι ότι η κυβέρνηση που θα προκύψει, θα συνεχίσει να είναι μία από τα ίδια, όπως στο παρελθόν.
- Η αίσθηση του Κ. Πελετίδη ποια είναι; Μπορεί να έρθει μια κυβέρνηση που θα λύσει τα προβλήματα ή θα έχουμε μια από τα ίδια;
Κ.Π.: Επειδή στη ζωή έχουμε διαφορετικά συμφέρονται και η κοινωνία μας είναι ταξική, η κάθε τάξη θα ζητήσει να πάρει αυτά που λύνουν τα προβλήματα της. Και επειδή η τάξη που έχει την εξουσία είναι η αστική, κανένας δεν θα χαρίσει στον λαό μας τίποτα. Ο Πατραϊκός λαός πρέπει να είναι προετοιμασμένος και ετοιμοπόλεμος, για να διεκδικήσει τη λύση των προβλημάτων του, που είναι, ανάμεσα στα άλλα, η φτώχεια, η ακρίβεια, η έλλειψη δικαιωμάτων των εργαζομένων, οι ελλείψεις σε Υγεία και Παιδεία, αλλά και έργα που πρέπει να γίνουν, όπως η υπογειοποίηση του τρένου. Δεν πρέπει να συνεχίσουμε να αγωνιούμε σαν Δήμος, για να έχουμε στοιχειώδη χρηματοδότηση, ώστε να κάνουμε τα σχολεία μας και τους παιδικούς σταθμούς όπως πρέπει, να ασχοληθούμε με τις παιδικές χαρές, να σταματήσουν οι δρόμοι μας να έχουν προβλήματα. Χρειάζεται να έχουμε επαρκή χρηματοδότηση, να λαμβάνουμε τα χρήματα που ο Δήμος δικαιούται να παίρνει και που όλοι οι κυβερνώντες μας στέρησαν, ειδικά απ’ το 2010 και μετά και μας δίνουν ένα… πουρμπουάρ. Με βάση, λοιπόν, τις αρμοδιότητες που έχουμε, πρέπει να λαμβάνουμε τα 91 εκατομμύρια που δικαιούμαστε και όχι τα 24 εκατομμύρια που μας δίνουνε.
«ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΙ ΤΑ ΛΕΝΕ»
Σ’ εκείνο το σημείο ο Δήμαρχος διακόπτει την κουβέντα. Σηκώνεται και δείχνει τρία βιβλία. Είναι οι Νόμοι του κράτους για την λειτουργία των Δήμων. «Αυτά είναι τα βιβλία τους. Οι Νόμοι τους. Κι αυτοί λένε ότι οι Δήμοι πρέπει να μοιραστούμε 6 δισεκατομμύρια για να υπηρετήσουμε τις αρμοδιότητες που μας ανέθεσαν. Αλλά τελικά αυτά που μας δίνουν να διαχειριστούμε είναι μόνο 1,8 δισεκατομμύρια. Άρα, τα χρήματα που παίρνουμε είναι ελάχιστα. Κι αυτά, έχουν να κάνουν με την ποιότητα ζωής των κατοίκων. Δεν είναι κάτι που το λέει ο Πελετίδης, όλοι οι Δήμοι το απαιτούν. Λένε οι ίδιες οι Κυβερνήσεις: θα πάρετε το 12% του ΦΠΑ, το 11,7% του ΕΝΦΙΑ, το 20% του Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών. Αν τα είχαμε αυτά τα λεφτά, αυτόματα θα μπορούσαμε να λύσουμε πολλά περισσότερα προβλήματα της πόλης μας»!
-Παρ’ όλα αυτά ο Κ. Πελετίδης είναι αισιόδοξος ότι αυτό μπορεί να αλλάξει;
Κ.Π.: Δε νομίζω ότι υπάρχει σκεπτόμενος άνθρωπος ο οποίος περιμένει ότι μετά τις εκλογές θα έχουμε μια … «λεωφόρο ευτυχίας»! Είτε ψηφιστεί ο ένας ή ο άλλος, όλοι μέσα τους ξέρουν ότι η επόμενη μέρα θα είναι μια μέρα αγώνα και αγωνίας για τον λαό… Και μην ξεχνάμε και την άλλη πλευρά (εφοπλιστές, συνδέσμους βιομηχάνων, τραπεζίτες, υπερταμεία, δανειστές) που ξεκαθαρίζουν ότι … όποιος και να ‘ναι την επόμενη μέρα, δεν θα διαταραχτούν τα δικά τους συμφέροντα. Η «λεωφόρος» η δική τους θα ‘ναι «λεωφόρος» ικανοποίησης των αιτημάτων τους. Γι’ αυτό δεν αγωνιούν για το ποια κυβέρνηση θα βγει. Επομένως, αυταπάτες δεν έχει κανένας μας. Δυστυχώς έχουμε την εμπειρία, την Κυριακή ψηφίζουμε και την Δευτέρα λέμε: «Μάπα το καρπούζι»…
-Ποια τρία πράγματα θα έχετε στην ατζέντα για τον επόμενο Πρωθυπουργό;
Κ.Π.: Άμεσα αιτήματα είναι η χρηματοδότηση του Δήμου και των σχολείων μας. Η ποιότητα της Υγείας που παρέχεται στην πόλη μας. Και φυσικά, τα ζητήματα της ανεργίας και της φτώχειας. Να μπορεί να ζήσει ο κόσμος. Να μην δεινοπαθεί ο πολίτης τον 21ο αιώνα για να έχει τροφή, να μην αγωνιά για να πληρώσει τα πανάκριβα ρεύματα και καύσιμα.
-Στο θέμα ελλιπούς χρηματοδότησης, μήπως υπάρχει εναλλακτικός δρόμος για τους Δήμους; Όπως πχ διαχρονικά οι παρατάξεις προτείνουν, μέσω επενδύσεων που θα φέρουν ανάπτυξη;
Κ.Π.: Λόγια! Κλείνουμε σε όλους τους βαθμούς τη λέξη «Επενδυτές» και τη λέξη «Ανάπτυξη». Λόγια! Πόσα χρόνια τ’ ακούμε; Όσα χρόνια είμαστε στη ζωή. Δεν ακούμε τίποτ’ άλλο. Όποιος λέει για επένδυση, ας την ονοματίσει. Και να ονοματίσει το όφελος που θα προκύψει για τους εργαζόμενους, για το λαό. Εμείς αγωνιζόμαστε για την ανάπτυξη του λαού μας. Αν έχουμε δρόμους, είναι ανάπτυξη. Αν έχουμε Υγεία, Σχολεία, Προσβασιμότητα ΑμεΑ, όμορφη πόλη, γραμμικό πάρκο, είναι ανάπτυξη. Το ίδιο και η δυνατότητα να εργάζονται και να ζουν οι πολίτες μας ανθρώπινα.
-Κι οι ιδιωτικές επενδύσεις όμως;
Α.Π.: Και τι ζόρι τραβάει ο ιδιώτης και δεν κάνει την επένδυση στην πόλη; Απλά, ο ιδιώτης κάνει την επένδυση εκεί που τον συμφέρει… Ο επενδυτής δεν θα ρωτήσει κανένα Δήμαρχο. Οι επενδυτές απλά θέλουν δούλους, όπου υπάρχουν δούλοι, κάνουν επενδύσεις. Χώρια που πολλοί απ’ αυτούς τους επενδυτές, είναι και κρατικοδίαιτοι. Από το πρόγραμμα ΕΣΠΑ, το 30% των χρημάτων πάει στους επενδυτές, δηλαδή τα χρήματα του λαού, γίνονται κτήμα του επενδυτή.
«ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΟ, ΟΧΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΕΚΛΑ»
-Ο Πελετίδης νιώθει άτρωτος; Τηρείτε σιγή ακόμα και μετά τις δημοσκοπήσεις για τον Δήμο
Κ.Π: Εμείς δεν είμαστε ερωτευμένοι με την καρέκλα την δημαρχιακή, είμαστε ερωτευμένοι με τον Πατραϊκό λαό, με τις αγωνίες του, με το πώς θα κάνουμε πέντε πράγματα στον τόπο μας. Είμαστε «κερί» αναμμένο για τις ανάγκες του κόσμου, για να τους βγάλουμε ασπροπρόσωπους. Μέχρι και τη μέρα των εκλογών θα χτίζουμε την πόλη μας. Δεν θα αφήσουμε τη δουλειά μας για να κάνουμε δηλώσεις και επικοινωνία.
- Ισχύει το… «όλοι εναντίον ενός»;
Κ.Π.: Είναι αποδεδειγμένο όλα τα χρόνια και οξύνεται τελευταία. Δυσκολεύεσαι να διακρίνεις τις διαφορές τους. Ο λαός, τους ονόμασε «μαύρο μέτωπο», οι ίδιοι αυτοπροσδιορίστηκαν ως «ενωμένη αντιπολίτευση», άρα έχουν και δεσμούς, αυτοί που παρουσιάζονται ως αριστεροί με αυτούς που παρουσιάζονται ως δεξιοί.
- Πώς ερμηνεύει ο Πελετίδης την αποδοχή του σε μια πόλη που δεν είναι ΚΚΕ;
Κ.Π: Εμείς (…)
-Γιατί μου λέτε «εμείς» κι όχι «εγώ»;
Κ.Π.: Δεν υπάρχει «εγώ», μόνο «εμείς». Απ’ τη μέρα πού ‘ρθαμε εδώ, δεν ρωτήσαμε κανέναν απ’ τους εργαζόμενους πού ανήκει, αλλά αν μπορούν να βάλουν πλάτη σ’ αυτό το μεγάλο που πάμε να χτίσουμε. Το ίδιο είπαμε και στον Πατραϊκό λαό. Κι αυτό που γίνεται στην Πάτρα είναι θεαματικό. Πόλη … εργοτάξιο! Παντού, έργα. Μια πανδαισία έργων, σε περίοδο ισχνών αγελάδων, όταν σε εποχές παχιών αγελάδων δεν γινόταν τίποτα και κληρονομήσαμε χρέη και δάνεια. Αυτή η «χημεία» που δημιουργήσαμε στην πόλη μας, λοιπόν, αποδίδει. Κάναμε πολλά και θα κάνουμε ακόμα περισσότερα…
