Ο «Κλεισθένης I» προβλέπει την μεγαλύτερη πρόσδεση των Δήμων και των Περιφερειών, στις ανάγκες των επιχειρήσεων, την συμβολή τους στην διαμόρφωση «φιλικού επενδυτικού περιβάλλοντος», μέσα από παραχωρήσεις δημοτικής περιουσίας και γης, στους επιχειρηματικούς ομίλους.
Ενισχύει την ανταποδοτικότητα υπηρεσιών και αντίστοιχα τα χαράτσια σε βάρος του λαϊκού εισοδήματος, προβλέπει την επιχειρηματικότητα των ίδιων των Ο.Τ.Α., με την συμμετοχή τους σε σχήματα όπως η Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) κ.ά..
Κατά τη διάρκεια της διήμερης συζήτησης στη Βουλή, παρά τον κουρνιαχτό που σηκώθηκε για το ζήτημα της απλής αναλογικής, το σπάσιμο των μεγάλων Περιφερειών που προβλέπει ο νόμος κ.λπ., για μία ακόμα φορά δεν μπόρεσε να κρυφτεί η σύμπλευση Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, Νέας Δημοκρατίας, Κινήματος Αλλαγής, στα κρίσιμα για το κεφάλαιο ζητήματα.
Τέτοια ζητήματα είναι και τα παρακάτω, που συνιστούν και το περιεχόμενο του «Κλεισθένη»: Η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης προς την Τοπική Διοίκηση, με τη σημερινή κυβέρνηση να διατηρεί σε απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα τους κρατικούς πόρους και με προσανατολισμό στην αύξηση των ιδίων πόρων σε σχέση με την κρατική χρηματοδότηση. Αυτό μεταφράζεται σε ακόμα μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση των λαϊκών αναγκών, ανταποδοτικότητα, δηλαδή να πληρώνουν οι λαϊκές οικογένειες για τις παροχές των δήμων. Ακόμα, σημαίνει σταδιακή μεταφορά νέων φορολογικών βαρών στις πλάτες των λαϊκών νοικοκυριών και νομιμοποίηση παλιών μέσω της Τοπικής Διοίκησης, όπως ο ΕΝΦΙΑ, ο αυξημένος ΦΠΑ στα νησιά, ενδυνάμωση των μηχανισμών «εισπραξιμότητας» φόρων.
Η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας της Τοπικής Διοίκησης, της προώθησης των ιδιωτικοποιήσεων. Στην κατεύθυνση αυτή ενθαρρύνονται οι δήμοι να στήνουν επιχειρήσεις ή να συμμετέχουν σε επιχειρηματικά σχήματα, εισάγονται διατάξεις για την «απελευθέρωση» της Ενέργειας και την προώθηση των ΑΠΕ, διαμορφώνεται συνολικά η Τοπική Διοίκηση σε χώρο πιο ελκυστικό για την προσέλκυση κεφαλαίων και επενδύσεων.
Ακόμα, μέσα από τη λεγόμενη «κοινωνική οικονομία», προχωρά παραπέρα η εμπορευματοποίηση μιας σειράς κοινωνικών παροχών, δίνοντας χώρο σε ΜΚΟ, ΚΟΙΝΣΕΠ, δίκτυα και συνεταιρισμούς προσώπων, ως εργαλείο και για να απαλλαγεί το κράτος από τις ευθύνες του όσο και για να χτιστεί ο μηχανισμός διαχείρισης της ανεργίας, της φτώχειας, συγκαλύπτοντας και αφήνοντας στο απυρόβλητο τις αιτίες που γεννούν τα φαινόμενα αυτά, τον καπιταλισμό.
Η διατήρηση της ομηρίας εργαζομένων στην Τοπική Διοίκηση. Η γενίκευση και μονιμοποίηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, ιδιωτικών ή κρατικών εργολαβιών σε κρίσιμες δημοτικές υπηρεσίες, με συμβάσεις, ωράρια, μισθούς και συνθήκες μεσαίωνα, κατάργηση των ΒΑΕ, τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς, χωρίς δικαιώματα, εντατικοποίηση κ.λπ.
Η Τοπική Διοίκηση ως μηχανισμός του αστικού κράτους ελέγχεται ακόμα πιο στενά και μέσω της νομοθέτησης σειράς οργάνων ελέγχου, όπως ο «επόπτης ΟΤΑ», η «αυτοτελής υπηρεσία εποπτείας ΟΤΑ», το «συμβούλιο εποπτών», η «επιτροπή συντονισμού και ελέγχου εποπτείας ΟΤΑ», με στόχο την απρόσκοπτη και χωρίς ενοχλητικές φωνές υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής. Ενδεικτικό της αντιδραστικής κατεύθυνσης του νομοσχεδίου, είναι το άρθρο 130, όπου επιτρέπει να παυτούν αιρετοί και όργανα, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει «για σοβαρούς λόγους δημόσιου συμφέροντος με απόφαση υπουργού». Σκόπιμα παραμένει, το εν λόγω άρθρο ασαφές και απειλητικό και αφορά όποιον «δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις», δηλαδή όποιον Δήμαρχο, δημοτική αρχή, κοιτάζει προς την μεριά των λαϊκών αναγκών και δικαιωμάτων.
Όσον αφορά το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής, δεν μπορεί να αλλάξει το χαρακτήρα ή να αποτρέψει το αντιδραστικό περιεχόμενο αυτών των τοπικών κρατικών θεσμών, που ενισχύθηκαν την τελευταία 25ετία με σειρά από αντιδραστικές αλλαγές. Για όσους κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν σε τι αναφερόμαστε, ας δουν το εκλογικό σύστημα στις χώρες της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκεί συναντάμε και την απλή αναλογική για τα δημοτικά συμβούλια, καθώς και την εκλογή του Δημάρχου απ’ αυτά. Αυτό βεβαίως δε σημαίνει ότι πήραν διαζύγιο, αυτοί οι τοπικοί κρατικοί θεσμοί με την διαπλοκή και τη συναλλαγή με συμφέροντα που είναι «νύχι-κρέας», της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Αυτή είναι η στρατηγική επιδίωξη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με ιδιαίτερη στόχευση να ξεγελάσει τους εργαζόμενους, να αποσπάσει τη συναίνεση του λαού. Θέλουν το λαό όχι μόνο αποδέκτη της πολιτικής τους, αλλά συμμέτοχο στο έγκλημα που ξετυλίγεται εναντίον του.
Για άλλη μια φορά και με αφορμή το νόμο “Κλεισθένης Ι”, η κυβέρνηση συναντήθηκε με τη Νέα Δημοκρατία, το Κίνημα Αλλαγής και έχουν ενιαία θέση, συμφωνούν με την επιχειρηματική λειτουργία των ΟΤΑ. Αυτή η αντιλαϊκή πολιτική δεν αφήνει χώρο για τις ανάγκες των εργαζομένων και του απλού λαού. Καθόλου τυχαία, συνεπώς, η κυβέρνηση απέρριψε την τροπολογία που κατέθεσε το ΚΚΕ, έχοντας τη στήριξη δημάρχων αλλά και της ΚΕΔΕ, να δοθεί η δυνατότητα στους δήμους να εξετάζουν κατά περίπτωση, παίρνοντας υπόψη τους εισοδηματικά και άλλα κριτήρια, τη διαγραφή χρεών λαϊκών νοικοκυριών που κινδυνεύουν με ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς ακόμα και για χρέη 500 ευρώ.
Ως Δημοτική Αρχή θα συνεχίσουμε να προασπίζουμε τα συμφέροντα της λαϊκής οικογένειας, να στηρίζουμε το δίκαιο αγώνα των εργαζομένων για μόνιμη σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα, ενάντια στη φορολεηλασία, τους πλειστηριασμούς, για τη ζωή που μας αξίζει.