Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας στο πλαίσιο της ενότητας Θέατρο της Αφήγησης και της Επινόησης παρουσιάζει τις Παραλογές, που αποτελούν μια ιδιαίτερη κατηγορία δημοτικών τραγουδιών, αναπτύσσουν ένα μύθο που εξελίσσεται σταδιακά και έχει όλα τα γνωρίσματα και τα στοιχεία της αφηγηματικής ποιητικής γραφής. Αντλούν το περιεχόμενό τους από αρχαίους ελληνικούς μύθους, από νεότερες παραδόσεις ή ακόμη και από δραματικού χαρακτήρα κοινωνικά περιστατικά.

Για την σκηνική απόδοση των παραλογών έχουν επιλεγεί τρία χαρακτηριστικά δημοτικά τραγούδια: Το Γιοφύρι της Άρτας, Του Νεκρού Αδελφού και Ο Γυρισμός του ξενιτεμένου που θα παρουσιαστούν στο Ρωμαϊκό Ωδείο και το Αίθριο του Παλαιού Νοσοκομείου της Πάτρας σε συνεργασία με το Διεθνές Φεστιβάλ Πάτρας

Το Γιοφύρι της Άρτας – 1602_ Zeitlos .

Ένα παραμύθι μεταξύ ζωής και θανάτου.

Μια ιστορία, που διατρέχει το χρόνο περνώντας από στόμα σε στόμα, που χωρίς να γνωρίζει σύνορα τραγουδιέται, ακούγεται, υπάρχει στα Βαλκάνια. Γιοφύρια-Κάστρα-Φρούρια κρύβουν στις παρυφές τους τη γυναικεία φύση που θυσιάστηκε για τη στερέωσή τους. Η παράσταση είναι βασισμένη στο γιοφύρι της Άρτας.

Μια ιστορία-τραγούδι, που τραγουδιέται είτε με τη μορφή νανουρίσματος - όπου γιαγιάδες κοιμίζουν τα εγγόνια τους, είτε σαν τραγούδισμα στους δρόμους από τυφλούς, συνήθως, τραγουδιστές με τη συνοδεία φλογέρας. Ένας τρόπος των ανθρώπων να εκφράσουν τον πόνο μέσω της ποίησης.

Ένας μονόλογος, που μας ταξιδεύει στα χνάρια μιας παράδοξα ελεύθερης για την εποχή της γυναίκα, η οποία παραδομένη στον έρωτα, παντρεύεται σε έναν ξένο τόπο. Δίνοντας τη δική της πλευρά του μύθου φτάνει στο σημείο, εν αγνοία της στην αρχή, αλλά στην πορεία, οικειοθελώς, να ακολουθήσει την πορεία θανάτου και να θυσιαστεί για το κοινό καλό. Η γυναίκα, που αέναα στεριώνει κάθε γεφύρι, ξυπνάει, αναδύεται από τον κάτω κόσμο, ζει ξανά και πεθαίνει. Πόσο η ελευθερία είναι δύναμη;

Συντελεστές:

Κείμενο: Νάνσυ Χριστοπούλου

Σκηνοθεσία: Βάσια Χριστοπούλου, Πέπη Παπαδοπούλου

Σκηνογραφία: Βάσια Χριστοπούλου

Μουσική Σύνθεση: Βαγγέλης Μουρελάτος

Χορογράφος-Κινησιολόγος: Κατερίνα Σοφοτάσιου

Σχεδιασμός Φωτισμού: Γιάννης Αναστασόπουλος

Διεύθυνση παραγωγής :Τίνα Γιοβάνη

Παίζει η Νάνσυ Χριστοπούλου

Συμμετέχουν οι χορευτές: Κατερίνα Σοφοτάσιου, Γιάννης Μήλλας

Ρωμαϊκό Ωδείο 21 και 22 Ιουλίου στις 21:30

Του Νεκρού Αδελφού

Μετά από μια καταστροφική επιδημία, μια μάνα χάνει και τους εννιά γιους της. Μόνη της παρηγοριά, η μικρή κόρη της, αλλά και αυτή ζει παντρεμένη στην ξενιτιά, λόγω της επιμονής του αδερφού της, του Κωνσταντή, που ορκίστηκε ότι θα την φέρει πίσω, αν συμβεί οτιδήποτε. Τώρα, όμως ο Κωνσταντής είναι νεκρός και η μάνα μόνη. Η κατάρα της μάνας στον επίορκο γιο, ανασταίνει τον Κωνσταντή που ξεκινά ένα ταξίδι για να φέρει πίσω την Αρετή.

Σημείωμα Σκηνοθετών:

Η ψυχή μου ξαγρυπνάει με μεγάλο θόρυβο στις πύλες του θανάτου

- Saint John Perse

Η παραλογή “Του νεκρού αδερφού” δεν είναι παρά ένας αντικατοπτρισμός. Ο αντικατοπτρισμός της συνάντησης του ανθρώπου με την πραγματικότητα της ανθρώπινης κατάστασης. Μόνο που στον μυθικό κόσμο αυτού του μεσαιωνικού είδους, η ανθρώπινη κατάσταση παίρνει υπερφυσική διάσταση και κάπου εκεί, εδράζεται η πηγή κάθε ποίησης. Σκοπός μας δεν είναι άλλος παρά η ανάδειξη αυτής της ποίησης με μια μορφή ζωντανή, οπτική, τρισδιάστατη, ζώσα: την πραγματικότητα του θεάτρου.

Συντελεστές:

Σκηνοθεσία – Εικαστική Σύλληψη:

Γιώργος Παπαστεφάνου & Φιορέλα Μαστρόκαλου

Σχεδιασμός φωτισμών :Νίκος Σωτηρόπουλος

Διεύθυνση παραγωγής :Τίνα Γιοβάνη

Παίζουν:

Έλενα Ασλανίδου, Αναστασία Μανόνα, Φιορέλα Μαστρόκαλου, Μαριάννα Μωυσίδου, Βαγγέλης Παναγιωτόπουλος, Ανδρέας Πλούμπης, Λίλιαν Τσιούτσια

Στο Αίθριο του Παλαιού Δημοτικού Νοσοκομείου στις 1 και 2 Αυγούστου στις 21:30

Ο Γυρισμός του Ξενιτεμένου

Ένα λευκό ύφασμα τέμνει τη πλατεία, ανεβαίνει στη σκηνή και καταλήγει σ έναν αργαλειό.

Η παραλογή "Ο Γυρισμός του Ξενιτεμένου" παραπέμπει στην επιστροφή του Οδυσσέα χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα και την ομηρική διαδικασία της αναγνώρισης με σημάδια (Βασικό στοιχείο της τραγωδίας κατά τον Αριστοτέλη και ένας από τους 4 τύπους αναγνώρισης όπως τους όρισε ο ίδιος στην "Ποιητική" του)

Στην Οδύσσεια το δίπολο "νόστος-θάνατος" αποτελεί τον κεντρικό άξονα πάνω στον οποίο δομείται όλο το έπος. Η ξενιτιά όμως δεν είναι μόνο γεωγραφική. Το μεγαλύτερο όνειρο είναι το ταξίδι του νόστου στο χαμένο μας σώμα.

Ο ήχος του αργαλειού πάνω στη σκηνή, σαν κάποιο πρωτόγονο κρουστό, μας κρατά δεμένους με αυτή την απώλεια. Δεν υπάρχει όμως ζωή μέσα στη μνήμη.

Ζωή είναι η τεντωμένη χορδή στο τόξο που κρατά ο Έρωτας. Νόστος, Έρωτας και Θάνατος λοιπόν. Τρεις γυναίκες στη σκηνή.

Συντελεστές:

Κείμενα, Σκηνοθεσία και Σκηνικά : Ιωάννης & Κοψίνης Διεύθυνση παραγωγής :Τίνα Γιοβάνη

Παίζουν : Άννη Ονουφρίου, Μαρίνα Παντελάκη, Λένα Νάτση.

Στο Αίθριο του Παλαιού Δημοτικού Νοσοκομείου στις 6 και 7 Αυγούστου στις 21:30

Πληροφορίες στο ταμείο του Δημοτικού Θεάτρου Απόλλων- τηλ.2610273613. Η είσοδος για όλες τις παραστάσεις θα είναι ελεύθερη. Το κοινό θα έχει την δυνατότητα να προμηθεύεται δελτία εισόδου από το ταμείο του θεάτρου Απόλλων.