H πρώτη από τις τρεις ανοιχτές ξεναγήσεις στην αναδρομική έκθεση του Πατρινού γλύπτη Διονύση Γερολυμάτου, πραγματοποιήθηκε με ιδιαίτερη επιτυχία το απόγευμα της Τρίτης 5 Μάρτη στη Δημοτική Πινακοθήκη Πατρών.

Στην ξενάγηση - ήταν παρών και ο ίδιος ο γλύπτης - ο επιμελητής της έκθεσης, Γρηγόρης Αναγνώστου, ανέδειξε πλευρές της ζωής και του έργου του Διονύση Γερολυμάτου, καθώς και τη βαθύτερη σύνδεση της γλυπτικής, ως γένος των εικαστικών τεχνών, με την ίδια τη ζωή.

Έργα στα οποία αντανακλώνται τόσο η δουλειά, όσο και οι ιδεολογικές και φιλοσοφικές αναζητήσεις του Δ. Γερολυμάτου, δίνονται με τρόπο εξπρεσιονιστικό, σουρεαλιστικό, αφαιρετικό κάθε φορά, ώστε στο τέλος όχι μόνο να παρουσιαστεί ένα άρτιο αισθητικά αποτέλεσμα, αλλά να εμπνεύσουν, να δώσουν ανάταση, να απεικονίσουν ένα κόσμο διαρκώς μεταβαλλόμενο κι εξελισσόμενο προς τα μπροστά, την ίδια τη ζωή και την εξέλιξή της, όπως γίνεται αντιληπτή μέσα από τα μάτια του γλύπτη.

Τα πρώιμα σχέδιά του, καθώς κι εκείνα των πρώτων χρόνων της φοίτησης στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, αντανακλούν τον προβληματισμό, τη συνεχή προσπάθειά του να μελετήσει το ανθρώπινο σώμα και τη φύση, διαδικασία απαραίτητη ώστε να μπορέσει αργότερα να αποδώσει την αφαίρεση, να δώσει την απλότητα, αποφεύγοντας την απλοϊκότητα.

Το νερό, ως θέμα σε πολλά από τα έργα που παρουσιάζονται στην έκθεση αποτελεί συνεκτικό κρίκο στη ζωή του γλύπτη, αφού με καταγωγή από την Κεφαλονιά, γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στην Πάτρα.

Αντλώντας τόσο τεχνικές, όσο και θεματολογία από την αρχαία ελληνική μυθολογία (Τρίτωνας και Νηρηίδα, έρωτας, κλπ) και αξιοποιώντας πλήθος τεχνικών σμίλεψης της πέτρας, του μετάλλου και άλλοτε του μαρμάρου –ενός υλικού που συνδέεται άμεσα με την πολιτιστική μας ταυτότητα και την πολιτιστική μας κληρονομιά- ο Διονύσης Γερολυμάτος αποτυπώνει στα έργα του ανησυχίες, προβληματισμούς, αναδεικνύει τον ίδιο τον άνθρωπο – δημιουργό.

Η ίδια η ζωή αποκτά ουσία, όταν περικλείει τον αγώνα για τις ιδέες, τα ιδανικά, για να ανθρωπέψει ο άνθρωπος. Μόνο τότε η εφήμερη ανθρώπινη ύπαρξη επιτελεί το καθήκον της και κατακτά τη θέση της, αφήνοντας το αποτύπωμά της στο χρόνο. Είναι χαρακτηριστικό το έργο «Μάχη Κενταύρων και Φοιτητών», που έγινε με αφορμή την είσοδο των τανκς στο Πολυτεχνείο, το 1973, όπου παρότι τα σιδερένια κάγκελα της πόρτας είναι σχεδόν ισοπεδωμένα και οι ερπύστριες πέρασαν πάνω από τα σώματα των φοιτητών, εκείνοι ωστόσο παραμένουν όρθιοι, αφού τα τανκς (στα οποία εύστοχα αποδίδει τον όρο «Κένταυροι» και τα οποία απουσιάζουν από τη σύνθεση), παρά τη βία, δεν κατάφεραν να ισωπεδώσουν τις ιδέες, τα ιδανικά για τα οποία οι φοιτητές και ο λαός αγωνιζόταν εκείνη την περίοδο.

Τα έργα του, με θεματολογία από την Επανάσταση του 1821, διαπνέονται από έντονη αφαίρεση και συμβολισμό. Οι φιγούρες του Κολοκοτρώνη, του Καραϊσκάκη, του Ανδρούτσου, κ.α. δεν δίνονται στο θεατή από τη σκοπιά ενός τυπικού «μνημοσύνου» ή επίκλησης, αλλά από τη σκοπιά του να εμπνεύσουν τους αγώνες του σήμερα. Με άλλα λόγια, μέσα από τα έργα του αποτυπώνεται η ιστορία του τόπου, παλιότερη και σύγχρονη, με τρόπο τέτοιο ώστε να είναι χρήσιμη για το τώρα.

Θέμα, που επίσης συναντάμε συχνά, είναι τα χέρια, με όλα τα νοήματα που περικλείουν. Χέρια τραχιά,στα οποία έχει αφήσει το αποτύπωμά της η καθημερινότητα, η βιοπάλη, οι ιδιαίτερες κάθε φορά συνθήκες, χέρια που προστατεύουν, που άλλοτε καταγγέλλουν κι άλλοτε βοηθούν. Χέρια που δίνουν τη συνέχεια, που στέκουν στο μεταίχμιο του χρόνου, σηματοδοτώντας τη δημιουργία, τη νίκη επί της φθοράς.

Ο Διονύσης, έχοντας ενεργή συμμετοχή όχι μόνο σε εκθέσεις, διαγωνισμούς, τόσο στη χώρα μας, όσο και διεθνώς –από τα οποία απέσπασε πολλές διακρίσεις – συμμετείχε επίσης ενεργά στους αγώνες τόσο του κλάδου των εικαστικών, ως αντιπρόεδρος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος, όσο και στους αγώνες του λαού συνολικότερα. Γεγονός που βρίσκει αντανάκλαση, μεταξύ άλλων, στο ότι αρνήθηκε τη θέση του υπέυθυνου Γλύπτη στο Εθνικό Νομισματοκοπείο, που του πρότεινε η Χούντα προκειμένου να τον εξαγοράσει.

Στη δουλειά του ξεχωριστό στοιχείο αποτελούν οι τεχνικές που αξιοποίησε: από το κιαροσκούρο στα έργα του πριν εισαχθεί στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, μέχρι τις νωπογραφίες (fresco), τις εικονογραφήσεις, τις τεχνικές χύτευσης των μνημειακών διαστάσεων έργων του.

Γλυπτικές του συνθέσεις κοσμούν διάφορα μέρη της Ελλάδας (Καρδίτσα, Καλαμάτα, Αγία Παρασκευή, Κιάτο, Καβάλα, Θεσσαλονίκη, Κηφισιά, κ.α.) και του κόσμου, (Ιαπωνία, Σερβία, κ.α.) με πιο χαρακτηριστική τη μνημειακή σύνθεσή του σε ηφαιστειακη πέτρα, με τίτλο «Η Πέτρα της Γνώσης» στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Tula – Tepeji στο Μεξικό.

Η επόμενη ανοιχτή ξενάγηση για το κοινό της Πάτρας, είναι προγραμματισμένη για την Τρίτη 12 Μάρτη 2019, στις 7 μ.μ. στο χώρο της Δημοτικής Πινακοθήκης Πατρών.

Τα σχολεία που επιθυμούν να επισκεφθούν την έκθεση, θα πρέπει να επικοινωνήσουν με το γραφείο διοίκησης της Δημοτικής Πινακοθήκης στο τηλ. 2610-624088.

Η διάρκεια της έκθεσης είναι έως το Σάββατο 30 Μαρτίου.

Δημοτική Πινακοθήκη: Μαιζώνος 110. (ισόγεια αίθουσα Βιβλιοθήκης)

Ώρες λειτουργίας: Τρίτη έως Σάββατο: 10.00π.μ -3.00μ.μ

Τρίτη και Παρασκευή : 6.00μ.μ-9.00μ.μ

Κυριακή & Δευτέρα: κλειστά

www.patrasculture.gr

facebook.com/patrasgallery