Όταν ψάχνει κανείς δικαιολογίες, υπάρχουν εύκολες απαντήσεις «δεν είναι δική μου αρμοδιότητα», «φταίει ο τάδε», «δεν είναι κατάλληλο αυτό», «ο νόμος λέει…».
Ο νόμος, λοιπόν, λέει ότι οι Δήμοι φορτώθηκαν στις πλάτες τους την ευθύνη για μια σειρά αρμοδιότητες που το κράτος ήθελε να πετάξει από πάνω του. Πέταξε τις ευθύνες για σχεδιασμούς και έργα, που θα έπρεπε να είναι αποκλειστικά κρατική. Η κυβέρνηση της Ν.Δ., όπως διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, έστρωσαν το δρόμο της υποβάθμισης της εκπαίδευσης και της ειδικής αγωγής, αλλά και των σχολικών υποδομών, την ακόμα μεγαλύτερη εμπλοκή των ιδιωτών στη μόρφωση των παιδιών μας, την υποχρηματοδότηση της παιδείας, θεσμοθετώντας τη διάχυση της ευθύνης και των αρμοδιοτήτων για τη σχολική στέγη σε Δήμους, Περιφέρειες και άλλους φορείς.
Σε αυτό το «παιχνίδι» αποποίησης των ευθυνών, εδώ και πολλά χρόνια έχει μπει και το Ενιαίο Ειδικό Επαγγελματικό Γυμνάσιο Λύκειο Πατρών (ΕΝΕΕΓΥΛ), που για μια 20ετία στεγάζεται σε δύο διαφορετικά κτήρια, με απόσταση μεταξύ τους άνω των 7 χιλιομέτρων. Το ένα του κομμάτι συστεγάζεται με το 15ο Γυμνάσιο στην Ανθούπολη και το άλλο σε ενοικιαζόμενο κτήριο στο Μπεγουλάκι, ενώ φέτος δημιουργήθηκαν 6 νέα τμήματα.
Αυτό το ενοικιαζόμενο κτίριο, στο οποίο στεγάζονται δεκάδες μαθητές, οι ολοένα και μεγαλύτερες ανάγκες μαζί με τους νόμους που θεσπίστηκαν και άλλαξαν με τα χρόνια, το έκριναν πια ακατάλληλο, σε χωρητικότητα, βοηθητικούς χώρους, προαύλιο και σε τελική ανάλυση, ακατάλληλο για την εκπαιδευτική διαδικασία.
Στο δια ταύτα όμως, πρέπει να δοθεί μια λύση, την οποία αξίζουν πρώτα και κύρια οι μαθητές του σχολείου.
Ο Δήμος Πατρέων έχει αιτηθεί και λάβει Κτιριολογικό Πρόγραμμα για το ΕΝΕΕΓΥΛ Πατρών, για την ανέγερση νέας σχολικής δομής για 250 μαθητές, με βάση και τις αυξανόμενες ανάγκες, με απαίτηση για 5.500 τ.μ. μεικτής επιφάνειας κτηρίου, ενώ αιτήθηκε και για Ενδεικτικό Κτηριολογικό Πρόγραμμα για τμήμα του ΕΝΕΕΓΥΛ Πατρών, με σκοπό την προσωρινή μεταστέγαση του κτηρίου από το Μπεγουλάκι. Η απάντηση που έλαβε είναι πως δεν μπορεί να μεταστεγαστεί μόνο το ένα τμήμα του σχολείου. Ορθώς, θα πει κανείς…
Όμως, ο Δήμος Πατρέων διαθέτει ένα κτήριο στο Ζαβλάνι, στα κτήρια της πρώην ΕΠΑΣ, το οποίο είναι σχολικό κτήριο και μπορεί να στεγάσει τμήμα του ΕΝΕΕΓΥΛ. Όλους αυτούς τους μήνες ακούστηκαν πολλά, για διάφορους χώρους που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν μόνιμη λύση, καμία όμως δεν ήταν κατάλληλη, ούτε μπορεί να δώσει άμεση λύση, στο οξυμμένο πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί.
Όλοι ομονόησαν ότι είναι ευθύνη της Δημοτικής Αρχής. Η λύση δίνεται απ’ αυτήν. Γονείς και εκπαιδευτικοί από τη δική τους μεριά, ξέρουν πως ένας χώρος σχολείου είναι καλύτερος από έναν οποιονδήποτε άλλο χώρο, που τώρα πια δεν χωράει καν τα παιδιά. Συμφωνούμε λοιπόν πως αυτός που έχει την ευθύνη, αλλά και αυτός που βιώνει το πρόβλημα κάθε μέρα, μπορεί να δώσει προσωρινή λύση, που αυτή τη στιγμή δεν είναι άλλη από την ΕΠΑΣ -και σε αυτό ομονοούν γονείς και εκπαιδευτικοί.
Η Δημοτική Αρχή της Πάτρας, μαζί με τους εργαζόμενους της πόλης, τους γονείς, τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς, μπορούν να βρουν λύσεις, ξεπερνώντας κάθε εμπόδιο.
Όλοι οφείλουμε να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, να βλέπουμε καθαρά και να βλέπουμε την αιτία πίσω από τα εμπόδια και τις δυσκολίες, που είναι μία: η πολιτική αυτής της κυβέρνησης, και των προηγούμενων, που δεν έχει προτεραιότητα τα προβλήματα της κοινωνίας και βάζει στο ζύγι τις ανάγκες μας, ενώ υπάρχουν όλες οι δυνατότητες για να ζούμε καλύτερα. Αν δεν δούμε την αιτία δεν θα δώσουμε λύση, δεν θα ανατρέψουμε μια κατάσταση που μοιάζει παγιωμένη και σίγουρα κανένας μόνος του δεν μπορεί να βγει απ’ αυτή. Τα παιδιά μας, η ολόπλευρη μόρφωσή τους, τα σύγχρονα και ασφαλή κτήρια, δεν είναι προτεραιότητα από το σημερινό εχθρικό κράτος. Μόνο το εργατικό λαϊκό κίνημα, οι μαθητές και οι γονείς, μπορούν να δώσουν απάντηση στο κατήφορο που έχουν προδιαγράψει για τη δημόσια και δωρεάν παιδεία, αλλά και την ειδική αγωγή.
Η Δημοτική Αρχή της Πάτρας θα συνεχίσει να διεκδικεί γενναία αύξηση των δαπανών για τη Δημόσια Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση. Σύγχρονα και ασφαλή σχολικά κτίρια για να στεγαστούν σύγχρονα Ειδικά Σχολεία (όπου να καλύπτονται όλες οι εκπαιδευτικές και θεραπευτικές ανάγκες των μαθητών). Θα συνεχίσει να διεκδικεί την καταβολή των παρακρατηθέντων των Δήμων και προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, για να συνεχίσει με τις ίδιες προτεραιότητες, που είναι τα παιδιά και οι ανάγκες τους, στη μόρφωση, την άθληση, τον πολιτισμό.
Και για να μην ξεχνάμε…
Το δήθεν ενδιαφέρον των κυβερνήσεων, του κράτους, των θεσμών και των παρατάξεων στο δημόσιο συμβούλιο, που προσπαθεί να ρίξει στάχτη στα μάτια μας, έρχονται να διαψεύσουν τόσο οι συγχωνεύσεις των τμημάτων, αλλά και οι καταργήσεις, όσο και οι διώξεις των εκπαιδευτικών που απεργούν από την αξιολόγηση, αλλά όχι από το καθήκον τους να μορφώνουν τη νέα γενιά και να τους δείχνουν το δρόμο του αγώνα για όσα τους αξίζουν.