Η κα. Χριστίνα Μπίκου, Πρόεδρος του Συλλόγου Οικογενειών για την Ψυχική Υγεία – ΣΟΨΥ Πάτρας, «θυμίζει» δήθεν στο Δήμαρχο, ότι στην πόλη υπάρχουν οι ψυχικά πάσχοντες, υπενθύμιση που τη συνδέει με την παραχώρηση του κυλικείου του Δημαρχείου για διαχείριση στο ΣΟΨΥ.
Μάλλον δεν βγήκαν τα απαραίτητα συμπεράσματα απ’ το κλείσιμο του καφέ «Γέφυρες», για το οποίο φτάσαμε στο σημείο να κατηγορούνται οι πατρινοί για έλλειψη στήριξης, γιατί δεν προτιμούσαν τις «Γέφυρες» σε σχέση με άλλες καφετέριες!
Δεν κατάλαβε ούτε τότε η κα. Μπίκου, ότι η εργασία και η προστασία των ψυχικά πασχόντων δεν μπορεί να αφήνεται στους νόμους της αγοράς, στο άνοιγμα καφέ και κυλικείων και ότι χρειάζεται ολόπλευρη στήριξη από το κράτος, εξασφάλιση μόνιμης και σταθερής δουλειάς, που είναι βασικό στοιχείο της κοινωνικής ένταξης των πασχόντων.
Της υπενθυμίζουμε, λοιπόν, με τη σειρά μας, ότι ο αγώνας για πρόληψη, θεραπεία, εργασία, κοινωνική ένταξη, ολόπλευρη στήριξη των ψυχικά πασχόντων, δεν μπορεί να στηρίζεται σε ΜΚΟ και ΚοινΣΕΠ, ούτε στην επιχειρηματική δραστηριότητα –ακόμα και όταν αυτή βαφτίζεται «κοινωνική».
Αυτό που χρειαζόμαστε είναι η ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου ενιαίου δικτύου δομών ψυχικής υγείας, κεντρικά σχεδιασμένου, με αποκλειστική ευθύνη του κράτους και απαλλαγμένου από κάθε είδους επιχειρηματική δραστηριότητα, στο πλαίσιο μιας κοινωνίας που θα λειτουργεί με άξονα τις λαϊκές ανάγκες.