Παρακολουθώ μερίδα του πολιτικού κόσμου, ορισμένων που εκπροσωπούν αυθαίρετα το Ίδρυμα Καραμανδάνη, δημοσιογράφους κ.λπ., να επιτίθενται με σφοδρότητα στην τιμή και την υπόληψη του σπουδαίου ηθοποιού και πνευματικού ανθρώπου, Κώστα Καζάκου, μόνο και μόνο για πολιτικές σκοπιμότητες. Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί το τελευταίο, καθώς δεν εξηγείται «ο πόνος» που τους έπιασε να σβήσουν τον Κώστα Καζάκο από την ιστορία της πόλης, έναν γνήσιο αγωνιστή, ηθοποιό και δάσκαλο. Μάλλον οι επικριτές του αγνοούν την προσφορά του στην τέχνη, την πόλη, τη χώρα ή ίσως δεν τους συγκινεί. Αλλά δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό από όσους πουλούν κάθε είδους εκδούλευση στους «ευεργέτες».
Στους «ντετέκτιβς» έχω να επισημαίνω ότι κατά τη συνεδρίαση του Δ.Σ. τόσο εγώ όσο και ο Αντιδήμαρχος, Τάκης Πετρόπουλος, ως αναπληρωματικό μέλος του Δ.Σ. του ΔΗΠΕΘΕ, επισημάναμε ότι πρέπει να εξετασθεί η ακριβής διατύπωση της ονοματοδοσίας, προκειμένου να μην συγκρούεται με μια ολόκληρη ιστορική εποχή της σταφίδας που έπαιξε ενεργό ρόλο στην οικονομική άνθηση της πόλης μας. Η παραπάνω τοποθέτηση συμπεριλήφθηκε στα πρακτικά και είχε και τη σύμφωνη γνώμη του προέδρου, κ. Πέτρου Βάη.
Η βιασύνη να λιθοβολήσουν και να λοιδορήσουν για ακόμη μια φορά τον Κώστα Καζάκο, δεν μας εκπλήσσει. Το ίδιο είχαν πράξει και κατά τη διάρκεια της θητείας του ως Καλλιτεχνικού Διευθυντή, προσπαθώντας να βάλουν τρικλοποδιές στο έργο του. Ένα έργο που συνάντησε το λαό, άνοιξε τις πύλες του Δημοτικού Θεάτρου «Απόλλων», ανέδειξε επίκαιρα πολιτικά και κοινωνικά μηνύματα και έβαλε τα θεμέλια σε έναν θεσμό που ακούει στο όνομα, «Άρμα Θέσπιδος». Η στάση του ίδιου απέναντι στην πόλη, τους συνεργάτες και τους εργαζόμενους του ΔΗΠΕΘΕ, αλλά και στους ίδιους τους «φίλους» του θεάτρου, ήταν από μόνη της παράδειγμα ήθους και μεγαλείου.
Στη συνείδηση του κόσμου ο Κώστας Καζάκος θα είναι πάντα πρωταγωνιστής. Αλίμονο στους κομπάρσους της ζωής που χαριεντίζονται για ένα παλαμάκι...