Σαν από κέντρο επιχείρησης για τη διάσωση μιας από τις πολλές μορφές εμπορευματοποίησης του αθλητισμού, που είναι το εμπόριο αθλητικής εκπαίδευσης, κανονιοβολείται ακατάσχετα με πομφόλυγες και φληναφήματα η Δημοτική Αρχή, η οποία διακηρύττει το εξής πολύ ξεκάθαρο, πολύ απλό, κοινωνικά δίκαιο και πάνω απ' όλα πέρα για πέρα ρεαλιστικό και εφικτό: «Το γεγονός ότι οι, διαφόρων αποχρώσεων και γεωγραφικών προσδιορισμών, αντιλαϊκές αστικές κυβερνήσεις και συγκυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ- Ν.Δ.- ΔΗΜΑΡ- ΛΑΟΣ- ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, κατ' επιταγή και της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν επιδοτούν τον αγωνιστικό αθλητισμό, σε καμία περίπτωση δεν νομιμοποιεί να πληρώνει το κόστος λειτουργίας του η χειμαζόμενη λαϊκή οικογένεια.

Η Δημοτική Αρχή δεν είναι κυβέρνηση για να έχει την εξουσία να το αλλάξει αυτό ριζικά, αλλά έχει τη δυνατότητα όχι απλά παρέχοντας εντελώς δωρεάν τις αθλητικές εγκαταστάσεις του Δήμου στα ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία αλλά και καλύπτοντας το μεγαλύτερο μέρος του λειτουργικού κόστους των εγκαταστάσεων, να μειώσει δραστικά το κόστος παραγωγής του διδακτικού έργου άρα και των διδάκτρων»

Τι λένε οι επικριτές της Δημοτικής Αρχής ξεδιάντροπα;

Λένε ότι πρέπει να πληρώσει ο φτωχός αυτό που οφείλει να πληρώνει το κράτος που μας φορολογεί, υποτίθεται ανταποδοτικά και όχι μόνο δεν ερυθριούν, αλλά κουνάνε και το δάκτυλο και προειδοποιούν πως αν τολμήσει να φλυαρήσει η Δημοτική Αρχή για τις υποχρεώσεις της κυβέρνησης θα το εκλάβουν ως προσβολή!

Υπέροχα! Με τη λογική αυτών των ξεφτεριών κάθε που το κράτος θα πετσοκόβει κάτι από τις κοινωνικές παροχές για τις οποίες μας φορολογεί και μάλιστα αυξητικά, εμείς θα λέμε δεν πειράζει και θα πληρώνουμε τα ελλείμματα του αδιαμαρτύρητα. Μας συνιστούν δηλαδή το ραγιαδισμό για στάση ζωής.

Μία οικογένεια με δύο παιδιά πρέπει να δαπανά ανάλογα με το άθλημα από 500 έως 1.200 ευρώ ετησίως μόνο για δίδακτρα.

Αν συνυπολογίσουμε τον αθλητικό εξοπλισμό και τα έξοδα μετακίνησης το ετήσιο κόστος ξεπερνά ένα μηνιαίο μισθό εργάτη και στη χειρότερη περίπτωση αγγίζει τους δύο μισθούς δηλ. πάνω από το 16% του ετήσιου εισοδήματος του! Και τα παιδιά των ανέργων είναι παιδιά… κατώτερου Θεού και δεν τρέχει και τίποτα αν δεν αθλούνται!

Δεν γνωρίζουν άραγε αυτά τα ξεφτέρια ότι ο αθλητισμός δεν είναι είδος πολυτελείας αλλά βασικό κοινωνικό αγαθό τόσο απαραίτητο για την ανάπτυξη ενός παιδιού όσο το ψωμί και το γάλα;

Γιατί άραγε εξαντλούν όλη την ευαισθησία τους στον αγωνιστικό αθλητισμό και προσπερνούν μια ζωτική ανάγκη του παιδιού που αξίζει χιλιαπλάσια ευαισθησία σφυρίζοντας αδιάφορα;

Δεν αντιλαμβάνονται άραγε ότι αποκλείοντας από τον αθλητισμό όλα εκείνα τα παιδιά που έχουν ισχυρότερο κίνητρο να γίνουν πρωταθλητές για να βελτιώσουν τους όρους ζωής τους, στρατηγικά μειώνουν και τη δυναμική του αγωνιστικού μας αθλητισμού;

Ας δούμε όμως πόσο ειλικρινής και αληθινή είναι και η ευαισθησία τους για τον αγωνιστικό αθλητισμό. Αγωνιούν πραγματικά για το τι θα απογίνουν οι πρωταθλητές μας ή για τίποτα άλλο;

Η περίπτωση του Αθλητικού Κέντρου Λαδόπουλου είναι αποκαλυπτική. Αγωνιούν λένε για το τι θα γίνουν οι πρωταθλητές μας αν ο Δήμος διοικήσει και διαχειριστεί το Αθλητικό του κέντρο. Θαυμάστε υποκρισία: Μα τα σωματεία Ολυμπιάδα, Παναχαϊκή, Πέλοπας και Κούρος που μας δίνουν πρωταθλητές και είναι τα μόνα της πόλης που βρίσκονται ψηλά στην αξιολόγηση του ΣΕΓΑΣ δεν κάνουν χρήση του Αθλητικού Κέντρου Λαδόπουλου, αλλά του Παμπελοποννησιακού.

Για ποιούς λόγους δεν χρησιμοποιούν τώρα το Αθλητικό Κέντρο Λαδόπουλου;

Ποιος τους έδιωξε από εκεί;

Αφήνω στους «θεράποντες» του αγωνιστικού αθλητισμού να δώσουν την απάντηση. Πάντως όταν ο Δήμος θα αναλάβει τη διοίκηση και διαχείριση του Λαδόπουλου θα εκλείψουν οι λόγοι για τους οποίους οι πρωταθλητές μας δεν το χρησιμοποιούν.

Και για να μην το ξεχάσω… το Αθλητικό Κέντρο Λαδόπουλου το χρησιμοποιούν τα υπόλοιπα σωματεία τα οποία έχουν βασικά Ακαδημίες, δεν έχουν διακρίσεις και κάποια από αυτά δεν συμμετέχουν καν σε πιστοποιημένους αγώνες του ΣΕΓΑΣ. Σύμφωνα με δημοσιοποιημένα στοιχεία και από την ίδια την ΕΑΣ ΣΕΓΑΣ Βόρειας Πελοποννήσου σωματεία τα οποία δεν έχουν έξοδα αγωνιστικού αθλητισμού εισπράττουν 25 ευρώ το μήνα και από αυτά τα 4 εν είδη χαρατσιού πάνε στην ΕΑΣ ΣΕΓΑΣ.

Ας γυρίσουμε όμως και το ρολόι του χρόνου λίγο πίσω, να δούμε που ήσαν όλοι αυτοί οι Εκατόγχειρες του αγωνιστικού αθλητισμού, όταν η ΠΑΕ Παναχαϊκή κατέστρεφε για τα δικά της συμφέροντα το μοναδικό στίβο της πόλης στον Αρκτικό τομέα. Ήταν άφαντοι, δεν έβγαλαν τσιμουδιά, δεν άνοιξε μύτη όταν θάφτηκε κάτω από βιομηχανικό δάπεδο ο ιστορικός στίβος του Σταδίου Παναχαϊκής, που ανέδειξε μεγάλους αθλητές!

Ο κάθε καλοπροαίρετος νοήμων πολίτης τούτης εδώ της πόλης ας βγάλει λοιπόν το συμπέρασμα του για ποιο πράγμα ακριβώς κόπτονται.

Επειδή είναι τόσο ξεκάθαρο ότι η θέση της Δημοτικής Αρχής είναι κοινωνικά δίκαιη κι επειδή διαπιστώνουν ότι μέρα με τη μέρα όσο περισσότερο ζυμώνεται το ζήτημα στην κοινωνία πέφτουν το ένα μετά το άλλο τα προσχήματα αναγκάζονται να παραδεχτούν ότι «τούτο βέβαια είναι θετικό, μακάρι να είναι δωρεάν ο ερασιτεχνικός αθλητισμός, να μην είναι ταξικός…» αλλά οι φωστήρες αποφαίνονται τελικά με την χιλιοφορεμένη τετριμμένη ειρωνειούλα ότι όλα αυτά είναι μόνο «…ιδεατά και εύηχα» και προχωρούν στο colpo grosso τους, που είναι η παράλογη και αυθαίρετη άμεση και άρρηκτη σύνδεση του με το πρόβλημα επιβίωσης του αγωνιστικού αθλητισμού.

Απίστευτο… Λένε βοήθα με φτωχέ να μην σου μοιάσω! Τους χρωστάει η κυβέρνηση και στέλνουν το λογαριασμό στους εργαζόμενους.

Είναι πραγματικά απίστευτοι!

Λένε κι ένα άλλο πολύ ωραίο. Ότι η Δημοτική Αρχή για να καθιερώσει στις εγκαταστάσεις του Δήμου φτηνό και συμβατό αθλητισμό στα παιδιά των εργαζομένων, για να κάνει δηλ. αυτό για το οποίο την ψήφισε το 64% του πατραϊκού λαού, οφείλει πρώτα να λύσει το πρόβλημα της χρηματοδότησης του αγωνιστικού αθλητισμού!

Που το βρήκαν γραμμένο αυτό δεν μας λένε όμως.

Ο Δήμος Πατρέων στο μέτρο των δυνάμεων του βέβαια θα σταθεί δίπλα στα ερασιτεχνικά σωματεία που προάγουν πραγματικά τον αγωνιστικό αθλητισμό όπως κάνει σταθερά μέχρι τώρα, αλλά ούτε έχει καμία θεσμική αρμοδιότητα, ούτε έχει την παραμικρή δυνατότητα να λύσει αυτό το πρόβλημα. Είναι μάλιστα άξιο απορίας που επιμένουν να στέλνουν το λογαριασμό σε οποιονδήποτε άλλον εκτός από το σωστό αποδέκτη που είναι η κυβέρνηση.

Σε κάθε περίπτωση βέβαια η Δημοτική Αρχή θα εξασφαλίσει άμεσα φτηνό αθλητισμό για τα παιδιά των εργαζομένων μέσα στις εγκαταστάσεις του Δήμου, που αποτελούν λαϊκή περιουσία, όπως καθιέρωσε και δωρεάν κατασκήνωση και ο λαός είναι αυτός που θα κρίνει αν έχουν δίκιο αυτοί που κάνουν ότι μπορούν για να τον απαλλάξουν από οικονομικά βάρη ή εκείνοι που του στέλνουν όλους τους αξόφλητους λογαριασμούς να τους πληρώσει!

Τάκης Πετρόπουλος

Σύμβουλος του Δημάρχου Πατρέων

σε θέματα Αθλητισμού