Με επτά ολόκληρα χρόνια καθυστέρηση και κόστος της τάξεως των 150 εκατομμυρίων ευρώ, φαίνεται πως ολοκληρώνεται η κατασκευή του μεγάλου και τόσο χρήσιμου για όλη την περιοχή και την πόλη έργου.
Με την έναρξη της Δημοτικής μας θητείας, άρχισε μια γλυκύτατη πολιορκία να αποδεχτεί η τότε νέα Δημοτική αρχή την δημιουργία εταιρίας ή φορέα, Διαδημοτικού ή άλλου, που θα αναλάβει τη διαχείρισή του. Τόσο απλά, τόσο αθώα.
Τα πράγματα αγρίεψαν όταν τολμήσαμε να ρωτήσουμε αν το νερό θα πωλείται και να ζητήσουμε το λογαριασμό. Δηλαδή πόσο θα κοστίζει στον Πατραϊκό λαό το νερό του ποταμού που θα μπαίνει στο δίκτυο της ΔΕΥΑΠ και θα οδηγείται στο Διυλιστήριο στον Ριγανόκαμπο.
Μας είπαν αόριστα ότι θεωρούν το νερό Δημόσιο αγαθό (τώρα ο ορισμός αλλάζει σε πολύτιμο αγαθό). Εν το μεταξύ ξεπουλούν σε ιδιώτες την ΕΥΔΑΠ, την ΕΥΑΘ δηλαδή το νερό και το φράγμα του Μόρνου, του Ευήνου, της Κωπαϊδας, του Μαραθώνα και όλο το δίκτυο Αττικοβοιωτίας και Κυκλάδων! Τώρα, πολλά εκατομμύρια κάτοικοι «πελάτες» πληρώνουν στην εταιρεία 2 φορές περισσότερα απ΄ ότι στη Πάτρα, λέγοντας το νερό νεράκι.
Η Δημοτική Αρχή έχοντας πολιτική την ανακούφιση του Πατραϊκού λαού, παρέχει δωρεάν όλο και περισσότερες υπηρεσίες όπως κατασκηνώσεις, λαϊκά φροντιστήρια, παιδικούς σταθμούς, βρεφονηπιακούς, αθλητικές εγκαταστάσεις κ.λπ.
Ομοίως τη στιγμή που το φράγμα έχει ήδη πληρωθεί και εξοφληθεί από το Δημόσιο, τί πιο λογικό το να παρέχεται νερό δωρεάν στους Δήμους. Ακριβώς όπως δηλαδή συμβαίνει με το νερό που παίρνει η Πάτρα από το ποταμό Γλαύκο και από τις γεωτρήσεις.
Για να συμβεί αυτό, δεν μπορεί παρά την διαχείριση των έργων και του νερού του φράγματος να την έχει ένας Δημόσιος Φορέας, του οποίου το κόστος θα καταβάλλεται από τον προϋπολογισμό της Κυβέρνησης επιστρέφοντας μικρό μέρος της υψηλής φορολογίας των δημοτών και όλου του Ελληνικού λαού.
Την τόσο φιλολαϊκή αυτή θέση, που λίγο πολύ ασπάστηκαν και γειτονικές Δημοτικές Αρχές, άρχισαν να την διαστρεβλώνουν, να την κατηγορούν σαν ιδεοληπτική και αντιαναπτυξιακή ? και παράλογη.
Για το πολιτικό και το κοινωνικό κατεστημένο γενικά αλλά και στην πόλη μας, το πιο κακό πράγμα που μπορεί να γίνει είναι να καταργηθεί η κερδοσκοπία σε οποιοδήποτε βασικό αγαθό ή υπηρεσία! Όλα αυτά πρέπει να είναι εμπόρευμα, όλα πρέπει να πωλούνται με κέρδος για κάποιους επιχειρηματικούς ομίλους.
Τον τελευταίο καιρό, και αφού το φράγμα φαίνεται να αποπερατώνεται, η κυβέρνηση, το πολιτικό σύστημα, τα “πρόθυμα” μέσα ενημέρωσης εντείνουν την επίθεση στη Δημοτική Αρχή. Τώρα απαιτούν να συμφωνήσουμε στην ίδρυση και λειτουργία μιας Ανώνυμης Εταιρίας (ΑΕ που τις μετοχές θα κατέχει το Δημόσιο, οι Δήμοι της περιοχής, η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και αύριο άλλοι).
Η Ανώνυμη αυτή Εταιρία, μεταξύ πολλών άλλων δραστηριοτήτων που μπορεί να αναπτύξει είναι να πουλάει νερό στους Δήμους, στην Βιομηχανική περιοχή, στους αγρότες για άρδευση και λοιπούς ενδιαφερόμενους. Η κοστολόγηση ρητά αναφέρεται ότι θα γίνεται σύμφωνα με τους υπάρχοντες νόμους, οδηγίες ΕΕ, κανονισμούς, Αποφάσεις κλπ. και αυτό θεωρείται τόσο φυσιολογικό που αναρωτιέται γιατί να μην συμφωνήσει η Δημοτική Αρχή.
Όταν όμως ανατρέξει κανείς στο τί λένε αυτές οι «γραφές» πραγματικά ανατριχιάζει (ΦΕΚ 22-5-2017-135275 Απόφαση).
Η κοστολόγηση του νερού θα γίνεται με τον ίδιο περίπου τρόπο που κοστολογεί μία εταιρία τα προϊόντα που παράγει. Φυσικά καμία σχέση αυτά δεν έχουν με “Δημόσιο Αγαθό”.
Συγκεκριμένα η κοστολόγηση περιλαμβάνει:
1.Το χρηματοοικονομικό κόστος
Αναλυτικά :
Α) το κόστος κεφαλαίου, β) το κόστος αντικατάστασης των παγίων σε τρέχουσες τιμές, τις ετήσιες αποσβέσεις, γ) το κόστος ευκαιρίας του επενδυόμενου κεφαλαίου που θεωρείται η απόδοση κεφαλαίου σε εναλλακτικές τοποθετήσεις!!!, δ) το κόστος κεφαλαίου για τα πάγια τα οποία δεν ανήκουν στην κυριότητα του παρόχου αλλά σε αυτούς που έχουν την κυριότητα
2. Το λειτουργικό κόστος και το κόστος συντήρησης (μισθοί, υλικά, ενέργειες και λοιπά) γενικά έξοδα
3.Το κόστος διοίκησης
Β) Το περιβαλλοντικό κόστος
Ο προσδιορισμός του προσδιορίζεται σε επίπεδο Υδατικού συστήματος ή ανά ομάδα με διάφορες παραμέτρους και τελικά εγκρίνεται με απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης
Γ) Κόστος Πόρου που προσδιορίζεται αναλογικά βάσει της χρήσης του νερού και σύμφωνα με τα Σχέδια Διαχείρισης.
Αν αναλογιστεί κάποιος αποσβέσεις για το έργο 150.000.000 ευρώ λειτουργικά και έξοδα συντήρησης κ.λ.π. είναι ηλίου φαεινότερο ότι στην τιμή που πληρώνουμε το νερό στην ΔΕΥΑΠ θα προστεθεί ένα μεγάλο ποσόν που στην πορεία με βάση του τί έχει γίνει στην ΕΥΔΑΠ ή ΕΥΑΘ θα οδηγήσει σε πολλαπλασιασμό της τιμής του.
Θέλει ο Πατραϊκός λαός να ξαναπληρώνει?
Εμείς παλεύουμε για τα λαϊκά συμφέροντα, καταγγέλλουμε την πολιτική των Κυβερνήσεων και της Ε.Ε. Επίσης Δημοτικές παρατάξεις και τοπικούς παράγοντες, που όχι μόνο αρνούνται την διεκδίκηση για να έρχεται ΔΩΡΕΑΝ νερό στις δεξαμενές και το διυλιστήριο της ΔΕΥΑΠ αλλά και έχουν το θράσος να καταγγέλλουν τη Δημοτική Αρχή για αναχρονισμό και αντιαναπτυξιακή πολιτική.
Κρύβουν την ουσία της αντιπαράθεσης που είναι, νερό,δημόσιο κοινωνικό αγαθό άρα δωρεάν μέχρι να μην σπαταλιέται ή εμπόρευμα που θα δίνει κέρδη σε επενδυτές!
Οι φορείς της πόλης μας, όλος ο λαός πρέπει να αναρωτηθεί αν με αυτές τις θέσεις η κυβέρνηση, η Περιφέρεια, οι παρατάξεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΡΙΖΑ είναι ή όχι λύκος με προβιά προβάτου.
Η Δημοτική αρχή έχει φανερά και σταθερά διαλέξει μετερίζι, είναι με τους πολλούς. Συμμετέχει στους λαϊκούς αγώνες για παροχή υπηρεσιών για δωρεάν υγεία, παιδεία κοινωνική πρόνοια και άλλα δημόσια αγαθά.
Οι «άλλοι», και αυτό αποδεικνύεται έμπρακτα, έχουν και αυτοί διαλέξει πλευρά. Είναι με ότι πιο αντιλαϊκό, με ότι συμφέρει το κεφάλαιο και την διατήρηση της κυριαρχίας του, της εξουσίας του.
Ο αγώνας είναι δύσκολος, αλλά δίκαιος. Πρέπει να είναι μαζικός και οργανωμένος για να είναι νικηφόρος. Η Δημοτική Αρχή θα τον δώσει με αποφασιστικότητα.