Σήμερα, που συμπληρώνονται 14 χρόνια από την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από ειδικό φρουρό, γινόμαστε μάρτυρες άλλων δύο τραγικών εγκλημάτων, με θύματα παιδιά. Αιτία και των δύο, η αντιλαϊκή πολιτική και το απαραίτητο συμπλήρωμά της, η καταστολή.
Ένας μαθητής δημοτικού σχολείου στις Σέρρες πήγε στο σχολείο του χθες και δεν ξαναγύρισε. Έπεσε θύμα της πολιτικής που έχει καταδικάσει τα παιδιά μας να πηγαίνουν σε σχολεία υποχρηματοδοτημένα, χωρίς σύγχρονες υποδομές, με ένα σωρό ελλείψεις. Της πολιτικής που έχει περάσει τα σχολεία ως αρμοδιότητα στους Δήμους, χωρίς την αντίστοιχη χρηματοδότηση και έχει δημιουργήσει εσκεμμένα το «μπαλάκι» ευθυνών, που πετιέται από τον έναν στον άλλον. Της πολιτικής που έχει «μπάσει» τους εργολάβους στα σχολεία, αφού δεν υπάρχει κρατικός φορέας που να αναλαμβάνει τις απαραίτητες εργασίες. Αποτελεί πρόκληση να βγαίνει ο Πρωθυπουργός της χώρας και να δηλώνει ότι «η συντήρηση των σχολείων δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητες της Κυβέρνησης»!
Ταυτόχρονα, άλλο ένα παιδί, 16 χρονών, δέχτηκε σφαίρα στο κεφάλι επειδή δεν πλήρωσε 20 ευρώ βενζίνη. Βλέπουμε ότι όσο εξαπλώνεται στη χώρα μας η ενεργειακή φτώχεια, η ακρίβεια, τόσο οι δυνάμεις καταστολής αποθρασύνονται και στο στόχαστρό τους μπαίνουν με ευκολία οι ευάλωτες ομάδες, όπως οι ρομά. Αποθρασύνονται, γιατί ακριβώς πρέπει να υπερασπιστούν την πολιτική που γεννά τη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Δεν πρέπει να αποδεχτούμε να γίνονται τα παιδιά μας θύματα της εγκληματικής πολιτικής. Πρέπει να παλέψουμε, ώστε πέραν της απαραίτητης απόδοσης ευθυνών, να εκλείψουν οι αιτίες που οδηγούν σ’ αυτά τα απαράδεκτα φαινόμενα.